Wij gooien ons leven om | Dag vastigheid, hallo vrijheid
Het is alweer 2,5 jaar geleden dat we terug kwamen in Nederland na een wereldreis van 15 maanden. We pakten ons oude leven soepeltjes op en hebben het hier prima naar ons zin, maar er bleef iets kriebelen. De drang naar meer vrijheid, meer avontuur en minder routine en vastigheid. Langzaam ontstond een nieuwe droom en wat zijn we blij om dit nu van de daken te kunnen schreeuwen. Wij worden digital nomads en gaan reizen en werken combineren!
- Even terug naar juni 2019
- Een manier van leven
- Project Bruno
- Van droom naar concreet plan
- Lissabon, Scandinavië, Jordanië en ...
Even terug naar juni 2019
Toen we op 19 juni 2019 weer voet op Nederlandse bodem zetten, zaten we vol emoties. De wereldreis die we hadden gemaakt was ongelooflijk. Zo mooi, zo fijn, zo leuk. De highlights die we hadden gezien waren waanzinnig, maar de vrijheid en avontuur waren minstens zo geweldig. Een enorme dankbaarheid dat we dit hadden kunnen doen voerde de boventoon. We hadden herinneringen voor het leven gemaakt!
Zo vanzelfsprekend was het van tevoren niet dat we die wereldreis zouden (af)maken. Een paar maanden voor ons geplande vertrek kregen we namelijk slecht nieuws over mijn gezondheid. Onze wereldreis moesten we uitstellen en later aanpassen naar de nieuwe situatie. Het zorgde ervoor dat we ons onwijs goed realiseerden hoe bijzonder het maken van zo'n reis was. Die herinneringen zouden we voor altijd koesteren.
Hoe we onze droom in 2018 tóch uit laten komen
Zo voelt het om na een wereldreis van 15 maanden naar huis te gaan
En dat deden we. Ik durf met zekerheid te zeggen dat er het eerste jaar geen dag voorbij ging waarin we niet terug dachten aan onze wereldreis. We haalden herinneringen op, pakten de fotoboeken er nog eens bij of lazen een blog van die tijd terug. Normaal merk je dat herinneringen naar de achtergrond gaan naarmate ze langer geleden gemaakt zijn. Bij onze reisherinneringen was dit niet zo.
Nee, het warme gevoel en de lach op ons gezicht bleef even sterk als in het begin. Ook nu - 2,5 jaar later - denken we nog zoveel terug aan onze reis. Intussen was iedereen om ons heen er wel weer aan gewend dat we er waren en het normale leven leidden, maar voor ons is het sindsdien altijd anders geweest. De ervaring van onze wereldreis heeft ons voorgoed veranderd.
Een manier van leven
Het was niet alleen de drang naar reizen die in onze koppies bleef hangen. Het was ook de wens om vrijer te zijn. Om meer avonturen te beleven, veel tijd samen door te brengen, nieuwe plekken te ontdekken en lekker weinig routine te hebben. Uiteindelijk ontdekten we dat het ons vooral gaat om die vrijheid. Dat is de essentie. Vrij zijn in waar je bent, hoeveel en vanaf waar je werkt, waar je naartoe gaat, hoe je je dag of week indeelt, om spontane dingen te doen. Alhoewel we nu in Nederland al een hartstikke goed leven hebben, zou zo'n vrij leven ons het allergelukkigst maken.
Alleen om nog een keer een wereldreis te maken... Dat zien we niet echt als de oplossing. Dan ga je weer voor een bepaalde tijd een geweldig leven tegemoet, maar ben je daarna op precies hetzelfde punt als we nu al zijn. Dan is je spaargeld op en ga je weer wonen en werken in Nederland.
Nee, het moest een andere manier van leven worden. Een manier van leven waarbij vrijheid, avontuur en samen zijn centraal staat en we de rest daar omheen bouwen. Als we een manier zouden vinden om onderweg geld te verdienen, zouden we dit leven zo lang kunnen volhouden als we willen. Dat klinkt wel heel aantrekkelijk! ;-) Reizen voor onbepaalde tijd...
Toen kwamen we met zijn allen in de coronacrisis. De wereld zat op slot en dus probeerden we ons te focussen op andere dingen. Blijven mijmeren over iets wat nu toch niet kan en waar je zelf geen invloed op kunt uitoefenen is niet echt bemoedigend. We haalden ons geluk uit de warmte van familie en vrienden, vakanties in Europa en de kleine, fijne dingen in het leven, zoals lekker eten en drinken. Die wilde ideeën moesten maar even de ijskast in!
Project Bruno
Helemaal niet meer aan reizen denken bleek onmogelijk voor ons. We voelden ons rusteloos en dachten toch al een beetje na over de toekomst. In de nazomer van 2020 kwamen we op het idee om een bus om te gaan bouwen tot camper. Tijdens onze wereldreis hadden we het reizen met een camper mogen ervaren en dit vinden we echt heel leuk. Ook in IJsland tourden we het eiland rond met een campertje. Heerlijk! Als je van vrijheid houdt, dan is een huisje op wielen ideaal. We voorzagen dat als de grenzen weer een beetje open zouden gaan, dat je dan vooral in Europa zou kunnen reizen. Hoe tof is het als je met een zelf gebouwde camper door Europa kunt roadtrippen?!
Fanatiek als we zijn stortten we ons volledig op dit idee. Wat voor bus moest het worden? Hoe werkt dat ombouwen eigenlijk? Wat voor indeling zou handig zijn? Ondertussen hielden we Marktplaats en Facebook groepen heel nauwlettend in de gaten. Voor we het wisten waren we een paar weken later ineens eigenaren van een fantastische Mercedes 407D uit 1985 die we Bruno noemden. Er brak een nieuw tijdperk aan: klussen maar!
Dat klussen hield ons de hele winter en het voorjaar van 2021 flink zoet. Al onze vrije tijd ging in project Bruno en we genoten er met volle teugen van. Ondertussen droomden we al van de reizen die we met Bruno zouden kunnen gaan maken. Scandinavië, de Balkan, de Dolomieten en misschien zelfs ooit naar de Verenigde Staten en Canada!
Maar het was eerst tijd om Bruno maar eens goed op de proef te stellen. We hadden er al wel uren tijd in gestoken, maar veel gereden hadden we nog niet. En het blijft een oude bus, je weet van tevoren niet precies hoe dat allemaal zal gaan...
Afgelopen zomer stonden onze eerste Bruno tripjes op de planning. Een nachtje weg in Brabant, een 10-daagse vakantie door Noord-Holland en Friesland, een weekend naar zee en uiteindelijk zelfs 3 weken door het bergachtige Zwitserland. Bruno is oersterk! Door al deze ervaringen met de camper groeide ons vertrouwen en durfden we verder te kijken en te dromen. Bruno lijkt klaar voor een lange reis... Nu wij nog!
Van droom naar concreet plan
Zo werd onze droom een concreet plan. We hebben al eerder huis en haard opgezegd, we gaan het gewoon nog een keer doen. Alleen nu nog iets groter. Niet tijdelijk, maar voor onbepaalde tijd. Zo lang als we het leuk vinden! We zijn er volledig van overtuigd dat een vrij leven ons super gelukkig gaat maken. We willen niet per se het geijkte pad volgen, maar bewuste keuzes maken die óns gelukkig maken. Je leeft maar één keer!
Voor ons hoeft dat huisje, boompje, beestje leven niet zo. Wij gaan liever voor een 'go with the flow' leven waarin weinig vast staat, we veel beleven, regelmatig nieuwe plekken ontdekken en we veel tijd samen doorbrengen. Dus bedachten we op basis van deze uitgangspunten een nieuwe manier van leven.
Concreet betekent dit dat we allebei onze baan hebben opgezegd en op freelancebasis gaan werken. Als eigen baas maak je zelf keuzes, een eerste stap naar meer vrijheid dus! We zoeken dan opdrachten die we van afstand kunnen uitvoeren, zodat het niet uitmaakt of we dit vanuit Breda, Bangkok of Buenos Aires doen. We gaan zo'n 2 dagen per week werken, zodat er meer dan genoeg tijd overblijft om van het leven en de omgeving te genieten.
Een huis in Nederland hebben we dan niet echt meer nodig, dus ons appartement gaan we opzeggen. We zullen periodes van reizen afwisselen met korte periodes in Nederland, zodat we tijd kunnen doorbrengen met familie en vrienden en de controles in het ziekenhuis kunnen laten doen. Dat blijft natuurlijk belangrijk. ;-)
Lissabon, Scandinavië, Jordanië en ...
Er zijn best wat grote stappen te zetten, dus die hakken we in stukjes in plaats van in één keer alles te veranderen. Waarschijnlijk verlaten we eind februari ons appartement in Breda en gaan we een maand vanuit een Airbnb werken in Lissabon. Alvast een beetje oefenen als digital nomads. ;-) In april zijn we in Nederland voor een bruiloft en ronden we grotere freelanceprojecten af, zodat we vanaf mei terug kunnen naar een werkweek van 2 dagen. :-)
Onze lange reis start begin mei echt. Dan gaan we een paar maanden door Scandinavië reizen met Bruno. De fjorden van Noorwegen bewonderen, wildkamperen in de bossen van Zweden en de middernachtzon spotten in het noorden van Finland. Wij kunnen niet wachten!
En daarna? We willen heel graag onze geannuleerde vakantie in Jordanië inhalen als dat kan en volgende winter willen we liever niet in Nederland zijn. Veel te koud! Een warme bestemming heeft onze voorkeur. Wat het precies wordt, dat weten we nog niet. Misschien gaan we met de backpacks naar Midden-Amerika of trekken we toch weer richting Azië. Dat is het mooie van dit leven, dat zien we dan wel! Alles ligt open en plannen zijn maar plannen. Geen verplichting.
Natuurlijk kun je al onze stappen naar dit nieuwe leven én onze belevenissen blijven volgen op Travly. Wij hebben er heel veel zin in om jou mee te nemen op ons avontuur!