Een dag en een nacht in Tayrona National Park | Dit is onze ervaring
Tayrona National Park is het populairste natuurgebied van Colombia. Het is de plek waar groene jungle en een ruige kustlijn elkaar treffen. Dagelijks krijgt het park vele bezoekers en wij konden natuurlijk niet achterblijven. Het park is groot (150 km²) en de mogelijkheden zijn divers. Je kunt één dag gaan of meerdere dagen blijven en overnachten op campings. Wij kozen ervoor te overnachten in hangmatten in het park, zodat we de tijd hadden om Tayrona echt te ervaren. We vertellen je over onze dagen in Tayrona National Park!
- Dag 1: slapen bij de ingang van het park
- Dag 2: hiken en genieten in Tayrona National Park
- Een nacht in Tayrona - slapen in een hangmat
- Dag 3: Terug naar de bewoonde wereld
- Onze mening over Tayrona National Park
Dag 1: slapen bij de ingang van het park
Tayrona National Park ligt op ongeveer een uur rijden van de stad Santa Marta. Vanwege de hitte, vochtigheid en drukte in het park willen we graag vroeg het park in en daarom besluiten we om de dag van tevoren al de bus te nemen naar de ingang van het park. Vlakbij de ingang heb je namelijk tal van hostels en bungalows waar je kunt slapen. Onze accommodatie ligt op ongeveer 1 kilometer van het park. Dan kunnen we er de volgende dag lekker op tijd zijn!
Op naar het tropische Tayrona!
Veel is er niet te beleven aan de hoofdweg die vlakbij de parkingang ligt. De middag wordt gevuld met biertjes drinken, kaarten en eten zoeken. Want restaurants blijken er niet echt te zijn in de buurt of ze zijn potdicht. Uiteindelijk vinden we een winkeltje waar we wat brood, kaas en ham kunnen kopen. Tja, soms is eten niet per se lekker maar vooral functioneel zullen we maar zeggen. ;-)
Dag 2: hiken en genieten in Tayrona National Park
Al rond 6:15 uur gaat de wekker. Op ons gemak gaan we uit bed en pakken we een kleine rugzak in voor de komende dag en nacht in het park. De grote backpacks mogen we achterlaten bij onze accommodatie, fijn! Want geloof me, je wilt echt niet uren lopen met een backpack op je rug in 35 graden celsius. We zijn er iets voor de officiële openingstijd (08:00 uur), maar we kunnen al gewoon een kaartje kopen en naar binnen. Mooi!
We hadden gelezen dat er shuttle busjes rijden die je naar de start van het wandelpad brengen. De eerste 4 kilometer is namelijk over een vrij saaie asfaltweg en als je dit stuk te voet zou doen, verbruik je veel energie die je later die dag nog goed kan gebruiken. We zien alleen nergens een busje... We besluiten om alvast te beginnen met lopen en hopelijk kunnen we dan onderweg nog opgepikt worden door de shuttle bus. Helaas gebeurt dat niet, er komen helemaal geen shuttle bussen voorbij. Als we eenmaal bij de echte start van het wandelpad aankomen, hebben wij er dus al 4 kilometer op zitten!
De houten paden maken het lopen een stuk fijner
Nu begint hetgeen waar we voor gekomen zijn. We wandelen door een dichtbegroeid bos, moeten regelmatig stijgen en dalen en lopen door mul strandzand. In combinatie met de hoge luchtvochtigheid en temperatuur is het best pittig, maar het landschap maakt dat allemaal goed. De eerste blik op de Caribische Zee laat ons hart een sprongetje maken. Er liggen grote rotsblokken op de stranden en de zee is behoorlijk wild. Je ziet hier de kracht van de natuur. Indrukwekkend!
Bij het eerste strand waar we aankomen (Arrecifes) mag je niet zwemmen vanwege de hoge golven en gevaarlijke stromingen, maar even later bij de baai La Piscina mag dit wel. Ook hier zijn er nog best wel aardige golven hoor, maar je kunt met een gerust hart (niet te ver) het water in. Na al dat zweten hoeven we niet lang na te denken of we een duik zullen nemen. 5 minuten later liggen we al in het water. Ook al is het zeewater best warm, toch knappen we ervan op.
Niet zwemmen bij Arrecifes!
Bij La Piscina
Met frisse moed lopen we door naar ons eindpunt, Cabo San Juan del Guía. Dit is het mooiste strand van het park en dat merk je gelijk. Het is hier druk. Dit landschap - zonder alle toeristen dan - zou zo op een ansichtkaart of schilderij kunnen. Strand, jungle, blauwe zee, grijze enorme rotsen, het is hier schitterend. Wat zou ik deze plek graag zien zonder de honderden toeristen die hier op een handdoekje liggen. Dan zou je pas echt betoverd worden door het natuurschoon.
Cabo San Juan
Cabo San Juan
Met een koud biertje in de hand gaan we op het strand zitten en laten we dit landschap op ons inwerken. Mensen kijken is hier ook vrij vermakelijk! Na een uurtje is het tijd om terug te lopen. We slapen op een camping bij Arrecifes en tja, je moet hetzelfde stuk terug als je heen gekomen bent. Even bikkelen dus, maar daarna genieten we van een welverdiend rustmomentje in onze hangmat. Moe maar voldaan!
Een nacht in Tayrona - slapen in een hangmat
Op veel campings in Colombia kun je in plaats van een tentje ook een hangmat huren om in te slapen. Een hangmat is heel relaxed om uit te rusten, maar erin slapen? Dat lijkt ons wat minder comfortabel. Toch vinden we het wel iets wat je een keer gedaan moet hebben. En dus slapen we in een hangmat bij Camping Yuluka in het park. In het begin is het echt 10 keer niks. Je ligt met je benen omhoog, waardoor binnen no time je benen slapen, maar jijzelf niet! Ronny en ik kunnen niet echt een fijne slaaphouding vinden en besluiten om er maar even uit te gaan en een rondje te lopen over de camping. Dat was een slimme zet, want daarna vallen we gelukkig wél in slaap.
Slapen in een hangmat - moet je een keer gedaan hebben!
Dag 3: Terug naar de bewoonde wereld
Die ochtend worden we wakker van het zonlicht en de kwetterende vogeltjes. Dat is nog eens gezellig wakker worden! We hebben op rare plaatsen spierpijn, waarschijnlijk van de toch wel moeilijke houdingen waarin we vannacht gelegen hebben. Toch zijn we blij dat we een paar uur slaap hebben gepakt, want vandaag moeten we teruglopen naar de ingang van het park. Ook nu moet je weer dezelfde route volgen als toen je het park in kwam. We hoeven nu niet meer zoveel te stoppen om een foto te maken en houden het tempo er goed in. Op naar de bewoonde wereld én een goede douche!
Onze mening over Tayrona National Park
Het is er prachtig, echt waar! Het landschap is absoluut uniek en we hebben zoiets nog niet eerder gezien op reis. Palmbomen, jungle, zandstranden, enorme rotsblokken en hoge golven. Tayrona maakt indruk. Het enige minpuntje is dat het park behoorlijk druk is. Verwacht dus zeker niet dat je een strand voor jezelf zult hebben, want on-ontdekt is het echt niet meer. Als je dat meeneemt in je verwachtingen, dan ga je een mooie tijd beleven in het park!