Ons camper zelfbouw project in vogelvlucht | Met heel veel klusfoto's
We hebben Bruno alweer bijna een jaar! Tijd om terug te kijken op de ombouw van de voormalig legerambulance tot ons droomhuisje op wielen. De tijd is voorbij gevlogen, maar er is ook onwijs veel gebeurd. We nemen je mee in de stappen die wij hebben genomen om van onze Mercedes 407D een heuse camper te maken!
- Fase 1: Klusplek zoeken, strippen en puzzelen met de indeling
- Fase 2: Ook het onzichtbare werk is belangrijk
- Fase 3: Vloer, wanden en plafond
- Fase 4: Meubels bouwen
- Fase 5: Gas en water
- Fase 6: We zijn ver, maar hebben nog veel werk
- Fase 7: Camper keuring
- Fase 8: Kachel, stroom en gordijnen
- Fase 9: Genieten!
- Fase 10: Hij is nooit af... :-)
- Een droom die uitkomt
Fase 1: Klusplek zoeken, strippen en puzzelen met de indeling
Van de ene op de andere dag waren we de trotse eigenaren van een Mercedes 407D uit 1985. We waren natuurlijk al een paar weken aan het zoeken naar zo'n bus, maar op de dag dat we Bruno gingen bekijken, ging hij ook direct mee naar huis. Oke, en nu?! :-)
Heel erg voorbereid waren we dus nog niet. Onze eerste zorg was waar we hem konden laten. Vanwege het hoge tarief voor de wegenbelasting wilden we hem graag schorsen, maar dan mag hij niet aan de straat staan. Daarnaast is een overdekte plek waar we goed kunnen klussen heel handig. Gelukkig kregen we de gouden tip via onze Facebook oproep en hadden we binnen 2 weken een goede plek gevonden in Etten-Leur. Dichtbij huis, alle ruimte en goed te betalen. Yes!
Bruno heeft ooit dienst gedaan als legerambulance in Duitsland en de vorige eigenaar had hem netjes terug gebracht naar de originele staat. Er zaten houten wandjes, een plafond en een vloer in, je kent het wel. Wij wilden een goede basis leggen met isolatie en extra ramen in de bus maken, dus alles moest eruit. Strippen maar!
Naast die noeste arbeid in Etten-Leur waren we ook thuis continu met Bruno bezig. Je moet namelijk al in het begin de indeling van je bus bepalen, want dan kun je daar met de hele bouw rekening mee houden. Denk bijvoorbeeld aan het trekken van stroomkabels. Dat moet je al vrij vroeg bij het ombouwen doen, maar dan moet je wel weten waar je stopcontacten komen. We waren thuis dus behoorlijk vaak aan het tekenen, nadenken en puzzelen om tot de voor ons best mogelijke indeling te komen. Ik kan je zeggen: dat was best een uitdaging!
Fase 2: Ook het onzichtbare werk is belangrijk
Tijd voor de volgende stappen. We beginnen met het maken van 2 extra zijramen. In ons huis in Breda hebben we hele grote ramen en we weten daardoor dat veel lichtinval ontzettend fijn is. Het maken van extra ramen is misschien wel het spannendste klusje van een camper ombouwen. We hebben Bruno op dat moment pas net en dan moet je gelijk met een slijptol je nieuwe aanwinst bewerken. Een klus waarbij je geen foutjes wil maken!
Gelukkig hebben we hulp van Mark en heeft hij stalen zenuwen. ;-) Bruno gilt het uit, maar al snel zitten er 2 gaten in het plaatwerk waar de ramen precies in passen. Top!
In eerste instantie dachten we dat we de originele dakluiken van staal erin zouden laten zitten, maar deze laten geen licht door. Na wikken en wegen hebben we toch maar besloten om ook daar mooie dakluiken in te zetten. En Bruno nog een keertje te pijnigen met de slijptol. Sorry!
Daarna volgen vele uren aan iets wat je later nooit meer ziet: isoleren. Maar dat maakt het niet minder belangrijk! Kaal klinkt Bruno enorm blikkerig en rammelt hij enorm. Gelukkig is daar iets aan te doen, we gaan aan de slag met geluidsisolatie. Je verzwaart dan eigenlijk het plaatwerk, waardoor hij niet meer zo rammelt. En ja, dat verschil hoor je heel goed, bijvoorbeeld als je de deur dicht gooit.
Over de geluidsisolatie plakken we Armaflex isolatie, zodat de warmte binnen of juist buiten blijft. Dit is niet moeilijk, maar vooral gewoon veel. Nu beseffen we pas dat we best een grote camper hebben. :-)
Als het isoleren helemaal is afgerond, trekken we samen met Mark de kabels voor 12 volt aansluitingen en de 230 volt stopcontacten. Doordat we dit nu al doen, zie je er straks niks meer van. Want dan zitten deze kabels allemaal mooi weggestopt achter de wandjes.
Fase 3: Vloer, wanden en plafond
Nu kunnen we met het eerste zichtwerk beginnen! We leggen een ondervloer in de bus en daarover komt een vinyl vloer met beton look. Dat geeft al gelijk een ander beeld.
Daarna is het tijd voor de wanden. We bekleden alle wanden en deuren in het 'woongedeelte' met 6 millimeter dikke populieren multiplex platen. We moeten daarbij uitsparingen maken voor de ramen, wielkasten en andere bijzonderheden in de bus. En pietje precies als Ronny is, moet het allemaal exact passen. ;-)
Maar het resultaat mag er zijn! Nadat we alle schroeven hebben geplamuurd, onze armen lam hebben geschuurd voor een zo glad mogelijk resultaat en de wanden hebben geverfd, ziet Bruno er echt heel anders uit. Het wordt wel wat!
Een andere mooie klus was het afwerken van het plafond. De vuren schrootjes die we daarvoor hadden gekocht lagen er met hulp van Bas mega snel in. Het geeft echt een voldaan gevoel als je in één dag zo'n groot verschil ziet. We verwerken ook gelijk de led spotjes in het plafond en dat zorgt helemaal voor het wauw effect!
Oh ja, tussendoor maken we ook nog een dakdoorvoer voor de zonnepanelen en maken we bedframe vast op stevige spanten van de bus. Dat zijn dus van die typische klussen die je tussendoor moet doen, omdat je er anders niet meer goed bij kunt.
Fase 4: Meubels bouwen
We zijn een paar maanden verder als we aankomen bij de volgende fase: meubels maken. We maken zelf een lattenbodem voor het bed en onder het bed plaatsen we lades van Ikea. (Heel fijn als je niet álles zelf hoeft te maken!)
Ook gaan we aan de slag met het maken van de bovenkastjes. Dat blijkt een ingewikkelde klus, want niks - maar dan ook echt niks - in de bus is gelijk of recht. Na heel veel meten, op maat zagen en bijschaven zijn we tevreden. Eerste meubels: check!
Daarna is het tijd voor de kast waar de koelkast in komt en het keukenblok. We hebben hiervoor frontjes van de Ikea gekocht, maar die moeten we wel aanpassen aan de rondingen van Bruno. Had ik al gezegd dat niks recht is? ;-)
Ondertussen komen ook de bamboe platen binnen waarvan we een aanrecht, het tafelblad en het blad op het koelkast kastje maken. Heel secuur zagen we de gaten uit het blad voor de spoelbak, kraan en het fornuis. Even proberen? Yes, het past!
Ook gaan we voor het eerst van ons leven met een frees in de weer. Daarmee kunnen we de randjes van het keukenblad en tafelblad netjes afronden en nog beter: we kunnen de spoelbak in het aanrecht laten verzinken. Chique de friemel hoor! Ik vind onze keuken in Bruno heel mooi geworden, mooier dan de keuken die we thuis hebben. ;-)
Zodra de keukenblokjes klaar zijn, kunnen we ook aan de slag met de zitblokjes en de tafel. Die zijn dan weer een stuk eenvoudiger dan de keuken en dat is vrij snel gepiept. We kunnen nu eten en drinken in onze eigen bus, joehoe!
Fase 5: Gas en water
Maar met alleen een keukenblok ben je er niet. Om te koken heb je gas nodig en om iets te hebben aan je kraan en spoelbak zullen we een watersysteem moeten maken. We kiezen ervoor om onze schoonwatertank onder bed te plaatsen en onze vuilwatertank komt onder de bus te hangen. Dat scheelt weer ruimte.
In deze fase van de bouw leren we een hele hoop. Koppelingen, y-stukjes, een waterpomp, expansievat, ontluchtingsslang, noem maar op. De winkels zijn door de coronamaatregelen dicht en even in de winkel checken of iets past is er dus niet bij. Soms moeten we letterlijk urenlang zoeken naar die ene koppeling met precies de juiste maat en er dan vervolgens €10 verzendkosten voor betalen. Terwijl het koppelingetje zelf maar €1 kost. Camperbouw struggles! ;-)
Maar uiteindelijk, na een beetje klooien, lukt het ons om alles passend en niet lekkend te krijgen. We doen de kraan aan, er komt water uit en via de afvoer komt het netjes in de vuilwatertank. Weer iets wat we van ons lijstje kunnen afvinken!
De gasinstallatie is het volgende project. Wij kiezen ervoor om gas alleen te gebruiken om op te koken, waardoor we het niet te ingewikkeld hoeven te maken. Toch komt er nog best wat bij kijken. Zo moet je je gasfles in een luchtdichte ruimte plaatsen waarbij je een gat in de bodem maakt, zodat eventueel lekkend gas uit de bus kan ontsnappen. Die gaskast moet dan wel weer een beetje makkelijk te bereiken zijn, want je moet de gasfles open en dicht kunnen draaien. Maar we offeren er liever geen kastruimte in onze keuken voor op...
Het vinden van de juiste gasslang blijkt ook nog een puzzel, maar na een paar keer bestellen en retourneren zitten we goed. Natuurlijk plaatsen we ook nog 2 gasmelders - better safe than sorry - zodat we er op tijd bij zijn als er toch ergens gas lekt. Want dat wil je niet!
Fase 6: We zijn ver, maar hebben nog veel werk
Aan de ene kant voelen we nu dat we al een heel eind zijn met de ombouw, maar toch is er nog een hoop te doen. We werken veel kleine klussen weg in deze periode, zoals het plaatsen van snappers die ervoor zorgen dat de kastjes niet open gaan tijdens het rijden. Dit was trouwens denk ik het klusje met het grootste vloekgehalte. ;-) Dus wees voorbereid als je hier zelf mee aan de slag gaat!
Ook bestellen we de kussens voor onze bank, maken we een extra plafond boven de bestuurders- en bijrijdersstoel, plaatsen we ventilatieroosters bij de koelkast en werken we de bovenkastjes netjes af.
Fase 7: Camper keuring
In april voldoen we aan alle eisen voor de omkeuring. We willen Bruno namelijk officieel als camper laten registreren, zodat we een camper verzekering kunnen afsluiten en in aanmerking komen voor het kwarttarief van de wegenbelasting. Vooral dat laatste is een belangrijke reden om hem om te laten keuren kan ik je vertellen. Omdat Bruno oud is en op diesel rijdt, is het best een dure voor de wegenbelasting. In ons geval scheelt 25% of 100% van het tarief echt een dikke smak geld.
Op 14 april, 7 maanden nadat we Bruno kochten, mag hij voor het eerst de weg weer op. Als je er een half jaar lang bijna niet mee rijdt, vergeet je bijna dat 'ie dat ook kan. ;-) Het was ons eerste ritje met zijn drietjes - daarvoor was onze steun en toeverlaat Mark er steeds bij - en het was wennen, maar ging hartstikke goed.
Dat geldt ook voor de keuring. Met vlag en wimpel kwam Bruno er doorheen en ook zijn gewicht viel ons niks tegen. Nu konden we ook het kwarttarief bij de Belastingdienst gaan aanvragen. Wij zijn blij!
Fase 8: Kachel, stroom en gordijnen
Daarna kwamen we bij klussen die niet per se moeten, maar die wel heel fijn zijn om nu gelijk aan te pakken. Zo installeerden we een dieselkachel, zodat we er ook in de winter warmpjes bij zitten.
Samen met elektra specialisten Bas en Mark werd er een heel profi elektra systeem aangelegd. We hebben twee flinke huishoudaccu's, een goede omvormer, een relais en vraag me niet wat allemaal nog meer. Het belangrijkste: het is veilig, goed en we hebben volop stroom.
Els maakte voor ons de gordijnen precies op maat en ook daar zijn we ontzettend blij mee.
Fase 9: Genieten!
Bruno versie 1 is af en het is eindelijk tijd om ermee op pad te gaan. Want na al dat harde werk en die vele uren zijn we toch wel benieuwd hoe dat nou eigenlijk slaapt. ;-)
In juni gaan we heel spontaan een nachtje weg en begin juli touren we 10 dagen door Noord-Holland en Friesland. Bruno blijkt een heerlijk huisje. Waarom hebben we eigenlijk nog een 'echt huis' nodig, vragen we ons weleens af... :-)
Het mooie is dat we tot nu toe eigenlijk nog geen grote aanpassingen hebben hoeven doen. Bruno is een heerlijke huisje en van alle gemakken voorzien. We kijken enorm uit naar onze volgende avonturen en vooral naar onze buitenland vakantie in september!
Fase 10: Hij is nooit af... :-)
Maar écht af, dat is een zelfbouw camper niet zo snel. We bedenken regelmatig nog iets nieuws, zoals een kruidenrekje, extra haakjes, een plankje voor bekers voorin. De achteruitrijcamera moet nog geïnstalleerd worden en misschien maken we de stoelen voorin nog wel een keer draaiend. En wat aankleding is meer dan welkom natuurlijk. Bruno moet lekker knus en gezellig worden!
De enige grote klus die nog op de planning staat is het imperiaal met zonnepanelen en dakterras. Op de achterste 3 meter van Bruno gaan we een imperiaal op het dak plaatsen, zodat daar de zonnepanelen op kunnen liggen. Aan de achterkant bedekken we het imperiaal met planken, zodat we een dakterras hebben. Hoe gaaf is het om de zonsondergang vanaf het dak van je eigen gebouwde bus te kijken?!
Een droom die uitkomt
Ja, het was enorm veel werk. Het kostte veel geld. Het was soms uitdagend. Maar het was het allemaal dubbel en dwars waard. Niet alleen omdat we nu een hele toffe camper hebben. Ook omdat het bouwen van een camper een onvergetelijke herinnering is. De loods in Etten-Leur voelde als een tweede thuis het afgelopen jaar. We hebben het er zwaar gehad (wat was het koud in de winter!), we zijn er super trots geweest, we hebben er onwijs veel geleerd, we hebben gelachen en gehuild, we hebben er 5 broeken versleten, onszelf uitgeput tot in de late uurtjes, biertjes gedronken. Maar boven alles: we zijn van Bruno gaan houden.
En het allermooiste is dat je zoiets samen kunt doen. Een dik jaar geleden zeiden we nog tegen elkaar: "Ooit gaan wij ook zelf een bus ombouwen tot camper." En nu is het gewoon gelukt. Een droom die we hebben laten uitkomen. We zijn in de wolken! En ondertussen dromen wij stiekem alvast verder...