Over een nieuw werelddeel, een reisdipje & nadenken over de toekomst | Persoonlijke update
Twee maanden geleden begon ons avontuur deel 2: backpacken in Zuid-Amerika. Een werelddeel waar we toen nog nooit waren geweest voelt nu alweer zo normaal. Bijzonder hoe snel je kunt wennen aan een nieuwe omgeving, hè. We vertelden je de afgelopen tijd natuurlijk al over de plekken die we bezochten en wat we daar hebben gezien en gedaan. Maar wat is nu onze indruk van Zuid-Amerika, hoe zit het met de veiligheid en zijn we het reizen nog niet beu? We vertellen het in deze wereldreis-update!
Onze indruk van Zuid-Amerika
Een nieuw land bezoeken is altijd even wennen. Er staan allemaal vreemde gerechten op de menukaart, het is weer even rekenen met de wisselkoers en alles om je heen ziet er vaak helemaal anders uit. Toen we aan het tweede deel van onze wereldreis begonnen, gingen we niet alleen naar een nieuw land, maar naar een voor ons compleet onbekend werelddeel. Altijd even spannend wat je aantreft en hoe we dat vinden natuurlijk. Vooral de veiligheid was iets waar ik me vooraf een beetje zorgen over maakte. Als je constant op je hoede moet zijn, kun je dan nog wel genieten van het reizen?
Al snel merkten we dat het in Zuid-Amerika heel anders is dan in Azië, maar dat we ons ook hier erg thuis voelen. Vooral de lieve, gastvrije mensen in Colombia hebben ons zo'n warm welkom gegeven. Colombia was mede daardoor echt een heel fijn land om onze reis door Zuid-Amerika te beginnen. Ook met de veiligheid viel het ons 100% mee. We zijn natuurlijk wel meer op ons hoede dan in Azië, maar je went er heel snel aan en je leert steeds beter inschatten of iets verstandig / veilig is of niet. Het staat ons reisplezier in ieder geval totaal niet in de weg!
Colombia, een topbestemming!
Zuid-Amerika heeft allerlei landschappen
Wat we verder heel leuk vinden aan Zuid-Amerika is dat het zo afwisselend is. We hebben al in de woestijn gelopen, maar ook door de jungle. We zijn in de bergen geweest en aan de kust. Het verkennen van de mooie natuur kun je hier perfect afwisselen met het bezoeken van koloniale steden en schattige dorpen. Het is echt apart dat je soms slechts een halve dag in de bus zit en je opeens in een totaal ander landschap met ander klimaat bevindt. Het is maar goed dat we genoeg kleren voor warme én koude dagen bij hebben! ;-)
Ontdek het koloniale Cartagena
De Tatacoa woestijn wil je zien
Een dagje hiken naar de schitterende Cocora Vallei
Dit mag je niet missen in Barichara
Minpuntje ontdekt!
Toch hebben we ook al wel een minpuntje ontdekt aan Zuid-Amerika. Het eten. Dat is hier... eentonig. En vaak vet. In de lokale restaurants krijg je meestal vlees met rijst en aardappelen voorgeschoteld. Ga je in toeristische restaurants eten, dan kies je bijna altijd uit pizza, pasta of een hamburger. Wij missen groenten en variatie! Ja, op dat gebied wint Azië het toch echt van Zuid-Amerika. ;-)
Do you speak English?
Wat ook even omschakelen was, is de taal. Zelfs in een vrij onontwikkeld land als Laos konden we ons prima redden in het Engels, maar hier is dat echt anders. De mensen spreken hier Spaans, geen Engels. Dat betekende voor ons dat we in een rap tempo moesten leren om onszelf verstaanbaar te maken. En inmiddels kunnen we best wel wat hoor! We kunnen in het Spaans buskaartjes kopen, eten en drinken bestellen en simpele gesprekjes voeren. Iedere dag wordt ons Spaans een tikkie beter en dat is best leuk. Reizen combineren met iets nieuws leren, zoals een taal.
Kortom, wij hebben het heel goed naar ons zin in Zuid-Amerika. We doen onwijs veel nieuwe ervaringen op, zien voor ons compleet nieuwe landschappen en leren weer een beetje meer over de wereld.
Een reisdipje - hoort erbij?
Toch hadden we een klein reisdipje tijdens dit deel van onze wereldreis. We eindigden onze 6 weken Colombia met 2 nachtjes in Bogota, totdat we naar Peru zouden vliegen. We waren moe van 6 weken lang op een flink tempo backpacken en wilden in Bogota eigenlijk een dagje helemaal niks doen. Dat werd hem helaas niet... Die nacht lag ik wakker doordat ik zo'n pijn had in mijn oog. Het was rood, dik en bleef maar tranen. De volgende ochtend werd het dus niet uitslapen, maar een bezoekje aan het ziekenhuis om dit op te lossen. Gelukkig werden we in een kliniek kundig geholpen en kregen we goede medicijnen mee.
Een dag later vlogen we naar Lima, de hoofdstad van Peru. Wederom verbleven we 2 nachten in een stad waar wij zeker niet warm van worden, omdat we daarna naar het niet-toeristische noorden van Peru zouden vliegen. Bij aankomst in Tarapoto hadden we zin om weer wat te gaan ondernemen in plaats van rondhangen op sfeerloze bestemmingen. Helaas was Tarapoto wederom een tegenvaller. We wilden vanuit hier een meerdaagse tour naar de jungle (de Amazone!) maken, maar dat zat er niet echt in. De tourbureaus boden enkel tours van 1 dag in de omgeving van Tarapoto aan en buiten dat vonden we nergens ook maar iemand die een beetje Engels sprak. Op een meerdaagse tour is een Engelssprekende gids wel een voorwaarde voor ons, zo goed is ons Spaans nou ook weer niet! ;-)
Wij misten gezellige dorpjes zoals Barichara in Colombia!
We besloten om dan later in onze trip (vanuit Cusco) een jungle tour te gaan doen en Tarapoto achter ons te laten. Na ruim 8 uur in de bus kwamen we aan in Chachapoyas. Vanaf daar gingen we naar Kuélap en de Gocta waterval, supermooie plekken! Dat deed ons goed, eindelijk hadden we weer wat highlights bezocht! Helaas werd Ronny toen een beetje grieperig en waren we wederom genoodzaakt om het rustig aan te doen. We hadden nog een andere waterval in de omgeving willen bezoeken, maar hiervoor moest je weer een paar uur hiken. Dat is niet zo'n goed idee als je al niet fit bent natuurlijk... Weer deden we 2 dagen eigenlijk niks en we verveelden ons best wel in Chachapoyas. We baalden van dit griepje, want in Medellín waren we allebei ook al een paar dagen niet lekker geweest.
We hadden bedacht dat we dan graag wilden gaan hiken bij Huaraz. De foto's op Google van het landschap daar maakten ons super enthousiast. Chachapoyas ligt alleen vrij geïsoleerd en we konden niet rechtstreeks naar Huaraz reizen. Een lange rit met de nachtbus (13 uur) bracht ons naar Trujillo, wederom een plek waar niet veel te beleven was. Kortom, we hadden wat tegenvallers, konden weinig highlights bezoeken of deze vielen tegen en we zaten meer in de bus dan ons lief was. Het resultaat: een reisdipje.
Gelukkig arriveerden we toen in Huaraz en daar kwam het gelijk helemaal goed. Onze hikes waren zó mooi! Door het zien van deze landschappen laadden we weer helemaal op. Dit is waarvoor je reist! Vol energie en enthousiasme verbleven we uiteindelijk bijna een week in Huaraz en reisden we daarna door naar het zuiden van Peru. We zitten weer helemaal lekker in ons vel en genieten met volle teugen!
Wat na wereldreis deel 2?
In totaal zijn we nu ongeveer een half jaar aan het reizen. In juni / juli waren we 4 weken in Nederland voor ziekenhuiscontrole, maar verder zijn we vanaf 5 maart op pad met onze backpacks. 15 december komen we wederom terug naar Nederland voor ziekenhuiscontroles en natuurlijk vieren we dan de feestdagen met onze lieve familie en vrienden. Want die missen we wel hoor!
Hoe we na wereldreis deel 2 verder gaan, dat weten we nog niet. We willen er sowieso nog een deel 3 aan plakken, maar hoe we dat precies invulling gaan geven, daar denken we de laatste tijd veel over na. We zouden heel graag nog gaan backpacken in Australië, Nieuw-Zeeland en Indonesië, maar die eerste 2 landen zijn erg duur. De kosten voor het op en neer reizen naar Nederland iedere 5 maanden zijn behoorlijk, dat heeft gezorgd voor een wat krapper budget dan wanneer we - zoals we hadden bedacht toen we ons spaarplan maakten - een jaar lang aan één stuk zouden reizen. We zouden natuurlijk een werkvisum kunnen aanvragen voor Australië of Nieuw-Zeeland, maar past werken op een boerderij echt bij ons? En dat heeft alleen zin als we een paar maanden gaan werken, dus alledrie de landen bezoeken in 5 maanden wordt dan onmogelijk. Misschien één land skippen? En welke dan..?
Allerlei ideeën gaan door ons hoofd. De ene dag vinden we plan A een goed idee, de andere dag neigen we meer naar plan B. Moeilijk, moeilijk! Dan hebben we ook nog de onzekerheid van de ziekenhuisuitslagen aan het einde van het jaar. Ook al nemen we een beslissing, die uitslagen kunnen alles weer op zijn kop zetten. Eén ding weten we wel zeker: wij leven onze droom, hebben geen seconde spijt van ons besluit en zouden het zo weer doen. Wij zijn zo blij en dankbaar dat we dit samen meemaken. Hoe we na wereldreis deel 2 ook verder gaan, wij zijn duizenden prachtige herinneringen rijker!