Tips voor de Tongariro Crossing | Vulkanisch landschap op het Noordereiland
Twee dagen geleden liepen we de populairste daghike van het Noordereiland in Nieuw-Zeeland: de Tongariro Crossing. En dit keer hebben we er niet alleen leuke foto’s en toffe herinneringen aan overgehouden, maar ook een boel spierpijn! ;-) De Tongariro Crossing is met een afstand van bijna 20 kilometer, ruim 700 meter klimmen én meer dan 1.000 meter dalen geen makkie te noemen. Toch is de hike absoluut de moeite waard. Het is net alsof je voor een dag op een andere planeet bent beland!
Deze hike is zo geliefd vanwege de prachtige uitzichten die je onderweg hebt. Je moet een behoorlijk stuk klimmen om ver over dit bijzondere landschap te kunnen kijken en dus is goed weer heel belangrijk. Het is toch zonde als je jezelf in het zweet werkt en vervolgens niets ziet door alle bewolking. ;-) We hadden daarom de weersvoorspellingen goed in de gaten gehouden en op basis daarvan een dag gepland voor de hike. Dat zou ik je ook zeker aanraden als je zelf de Tongariro Crossing gaat lopen. Weet wel: zekerheden heb je nooit. Het blijft Nieuw-Zeeland. ;-) (lees: onvoorspelbaar weer)
Feiten over de Tongariro Alpine Crossing
- Afstand: 19,4 kilometer
- Locatie: Tongariro National Park
- Startpunt: Mangatepopo Road
- Eindpunt: Ketetahi Road
- Duur: 7 tot 8 uur
- 748 meter klimmen, 1.108 meter afdalen
- Highlights: Mount Ngauruhoe (Mount Doom in Lord of the Rings), Mount Tongariro, Mount Ruapehu, Red Crater, Emerald Lakes, Blue Lake, Lake Taupo
Onze hike
Als we vroeg uit onze campervan gerold komen, verschijnt er direct een glimlach op ons gezicht. De lucht is heel helder, yes! We pakken onze spullen en rijden naar de parkeerplek aan het einde van de hike. Aangezien het startpunt en het eindpunt van de hike ver uit elkaar liggen, kun je het beste een shuttlebus boeken die je in de ochtend vanaf het eindpunt naar het beginpunt brengt. Je auto / camper staat dan geparkeerd bij het einde van de track en je kunt gelijk instappen zodra je de hike hebt voltooid. Handig!
Om 8 uur beginnen we te lopen. Het eerste deel van het pad is eenvoudig. Je stijgt wel een beetje, maar het gaat niet heel steil. Na een tijdje te wandelen langs stroompjes water en met vulkaantoppen in de verte komen we bij de eerste bezienswaardigheid: de Soda Springs. Het is een smalle, kleine waterval met groen erachter. Mooi!
Soda Springs
Wat trouwens wel gelijk opvalt aan de Tongariro Crossing: het is hier een soort ‘file-hiken’. Ik heb nog nooit zoveel mensen op een kluitje zien hiken. Ach ja, dat is iets wat je voor lief moet nemen, zeker als je in het hoogseizoen gaat.
Je hebt het pad niet voor jezelf tijdens de Tongariro Crossing.
Nadat we de Soda Springs zijn gepasseerd, begint het echte werk. We moeten klimmen! En niet zo’n beetje ook. Over een korte afstand moeten we honderden meters in hoogte stijgen. Ik merk nu toch wel dat onze conditie van al het hiken in Zuid-Amerika weer wat is weggezakt. Het is best pittig!
Het landschap om ons heen verandert ook gelijk. We lopen nu tussen de zwarte lavabrokstukken en los van wat dorre struikjes groeit hier niks. Net een maanlandschap!
De uitzichten onderweg worden steeds beter. Dit landschap is ontstaan door vulkanische activiteit en dat zie je. Zwart lavagesteente, uitgestrekte vlaktes en diepe kraters. Indrukwekkend! Uiteindelijk komen we op het hoogste punt van de hike: de Red Crater (1.868 meter boven zeeniveau). Je hoeft niet lang te kijken om je te bedenken waar deze plek haar naam aan dankt. ;-)
Aan de andere kant van de top liggen de felgekleurde Emerald Lakes. Wauw, ze zijn écht zo kleurrijk als je altijd ziet op de foto’s! Om ze van dichterbij te kunnen zien, gaan we afdalen. De euforie van het bereiken van de top is snel verdwenen zodra ik aan de afdaling begin. Het is een ontzettend steil pad vol met los zand, gruis en grote, losse stenen. Kortom, onwijs glad. Bij bijna iedere pas die je zet glijd je een stukje en er zijn genoeg mensen om me heen die ik zie vallen. Nu loopt dat gelukkig vaak goed af, maar ik vind het wel even eng. Je hoeft maar net verkeerd terecht te komen en het kan een stuk vervelender uitpakken!
De Emerald Lakes
Stapje voor stapje komen we dichterbij de Emerald Lakes, maar tijdens het afdalen heb ik weinig tijd om ervan te genieten. Eerst focussen op veilig beneden komen! Eenmaal beneden kan dit unieke landschap pas echt op me inwerken. Schitterend! Ook zien we allemaal stoom uit de aardbodem komen door de geothermische activiteit in dit gebied. Bizar!
De lastige afdaling vanaf de Red Crater
Voetje voor voetje naar beneden
We lopen langs de meren en zijn echt onder de indruk. Wat wel een beetje jammer is: qua afstand zijn we nu nog niet eens op de helft van de hike. Doorwandelen dus! We moeten weer een stukje klimmen om bij het Blue Lake te komen. Dit meer is veel groter, maar wel minder felgekleurd.
We zijn het ‘halverwege punt’ nu net gepasseerd. We laten het vulkanische landschap achter ons en zien Lake Taupo - het grootste meer in Nieuw-Zeeland - liggen. Wederom een spectaculair uitzicht waar we echt van genieten.
Toch wordt het wandelpad daarna wel wat saai. Het is alleen maar dalen, dalen, dalen. De omgeving blijft heel lang hetzelfde en er lijkt eerlijk gezegd geen einde aan te komen. We pauzeren helemaal niet meer vanaf hier, maar doen er alsnog 2 uur over tot het eindpunt. Als we eenmaal bij het einde zijn, zijn mijn benen verzuurd en doen mijn tenen en knieën zeer van het continu afdalen. Maar deze omgeving was het echt waard. Ik heb niet eerder iets vergelijkbaars gezien. Echt een bijzonder landschap en als je het leuk vindt om te hiken, dan is dit zeker een must do op het Noordereiland!
Tips voor het hiken van de Tongariro Crossing
- Ben voorbereid op meerdere weersomstandigheden. Op de top kan het best fris of zelfs echt koud zijn, terwijl het in het begin of juist aan het einde van de hike - vooral in de zomer - behoorlijk warm kan worden. Het is daarom slim om je te kleden in meerdere laagjes, zodat je tijdens de hike wat aan / uit kunt trekken. Goede wandelschoenen zijn trouwens ook wel een must!
- De entree tot het Tongariro nationaal park is gratis. Wat wel geld kost is de shuttlebus. Hiervoor betaal je 35 NZD (ruim €20) per persoon. Ja, dat is inderdaad een hoop geld voor één ritje! Helaas hebben we geen goedkoper alternatief gevonden… Je kunt de shuttlebus boeken bij een I-Site (toeristische informatie) in één van de omliggende dorpen van het nationaal park.
- Niet vergeten: zonnebrandcrème, regenjas / poncho, 1,5 liter water per persoon, snacks en lunch.
- Dit zijn handige sites met meer informatie over de hike: DOC & de officiële website van de Tongariro Alpine Crossing.