Ervaar de wildernis van Alaska aan de Hatcher Pass | Prachtige route door de bergen
Alaska is wild en onherbergzaam. Veel van die wildernis is onbereikbaar met een auto of camper, maar op de Hatcher Pass krijg je toch een mooi beeld van het wilde Alaska. Deze gravelweg door de bergen biedt fantastische uitzichten, toffe hikes en ultieme wildkampeerplekken. Wij zijn fan!
Over de Hatcher Pass
Alaska heeft onwijs veel bergen, maar vaak kun je er via de weg niet heel dichtbij komen. De Hatcher Pass is een geval apart, want deze bergweg loopt door het mooie Talkeetna gebergte. Deze weg loopt vanaf de Parks Highway vlak bij het gehucht Willow richting de stad Palmer.
In het begin van de 20e eeuw was er veel mijnbouw in dit gebied en om dat te vergemakkelijken is de Hatcher Pass aangelegd. Sindsdien lijkt er niet veel reconstructie gedaan te zijn, want de Hatcher Pass is op sommige stukken in slechte staat. De weg schijnt niet onderhouden te worden en is enkel in de zomermaanden (van juli tot eind september) geopend, vanwege sneeuwval in de rest van het jaar. Maar als je in het korte tijdsbestek dat de Hatcher Pass open is in de buurt bent, dan moet je hem zeker rijden. Het is schitterend!
Twee dagen aan de Hatcher Pass
Een regenachtige kennismaking
Het is zondag en het regent jonge honden, maar wij rijden toch richting de Hatcher Pass vanuit Wasilla. Er zijn namelijk veel wildkampeerplekken aan de Hatcher Pass en de komende dagen zien de weersvoorspellingen er gunstiger uit, dus dan zijn we er maar alvast. ;-)
In het begin is de weg nog geasfalteerd en gaat het - ondanks het klimmen - redelijk vlot, maar zodra we iets voor het Independence Mine State Historical Park linksaf slaan, verandert het wegdek compleet. De weg gaat mega steil omhoog en er zitten diepe ribbels in de weg. Het is 3,5 kilometer lang hard werken in de eerste versnelling voor Bruno. En ik moet ook goed opletten om hem zo veel mogelijk om de kuilen heen te sturen.
Met flink wat motorlawaai komen we op het hoogste punt van de bergpas: Summit Lake op 1.148 meter boven zeeniveau. We zien alleen bar weinig van de omgeving door alle laaghangende wolken en dus rijden we maar door richting de wildkampeerplaatsen verderop. We komen hier met beter weer wel terug. De afdaling richting Willow is wat vriendelijker voor Bruno. Minder steil en minder kuilen.
Aan het einde van de middag installeren we ons op een stukje gras (wat inmiddels modder is) naast een wilde rivier. Het blijft maar regenen en regenen en dus trekken wij ons lekker terug in de bus. Hopelijk morgen beter weer!
De Hatcher Pass rijden
De volgende dag zien we pas waar we nou eigenlijk terecht gekomen zijn. Het zicht is veel beter en eventjes komt zelfs het zonnetje door. Het landschap rondom Hatcher Pass blijkt geweldig mooi te zijn. De kleurrijke bloemen, kolkende rivier en snelstromende beekjes, de moerassen, lage struiken en donkergroene naaldbomen. Het is prachtig!
We rijden daarom terug richting het hoogste punt, maar dit keer maken we veel fotostops onderweg. Er rijdt hier bijna niemand en dus kun je heerlijk rustig tuffen en het landschap op je in laten werken. Niet verkeerd voor een maandag!
Na een tijdje komen de hogere bergen weer in zicht en gaan we opnieuw klimmen richting Summit Lake. De uitzichten worden steeds beter en we genieten volop. Van de kleuren, de vormen, de rust, de ongereptheid. Dit is het wilde Alaska dat we wilden ontdekken!
Summit Lake
Met het zonnetje ziet Summit Lake er ineens heel anders uit dan gisteren. Veel mooier! Het is pas augustus, maar in Alaska begin je dan al de eerste herfstkleuren te zien.
We brengen een tijdje door aan Summit Lake, want niet alleen het uitzicht op het meer is mooi. Je kunt vanaf hier ook perfect het dal in kijken.
Spontane hike zonder naam
Als we bij Summit Lake zitten, zien we tegenover ons een zigzaggend paadje naast de waterval naar boven lopen. We denken vanaf daar een tof uitzicht te hebben en dus besluiten we spontaan om naar boven te lopen. Onze impulsieve actie wordt beloond, want het blijkt hartstikke mooi te zijn daarboven. Boven de waterval liggen wat meertjes en we kunnen nu naar de bergen en de vallei aan de andere kant kijken. (richting het oosten) Daar worden we verrast door nog veel meer hoge bergtoppen en een groene vallei beneden ons. Het schouwspel met de veranderende wolken erbij is fascinerend.
We zien dat het paadje nog wat verder naar boven loopt en uit enthousiasme lopen we door. Met enkel onze cameratas en een flesje water bij zijn we nou niet bepaald voorbereid op een serieuze hike, maar ietsje verder omhoog kan nog wel. Het is best een steile klim tot het weerstation dat ons een nog weidser uitzicht geeft. Waanzinnig! We kunnen alleen niet te lang blijven hangen, want de koude wind snijdt door onze kleding heen. En een jas hebben we ook niet bij ons. ;-)
Reed Lakes Trail
Deze onverwachte wandeling smaakte naar meer en dus pakken we het de volgende dag serieuzer aan. We hiken de Reed Lakes Trail. Een technische hike, maar wel eentje die geen moment verveelt. Kleurrijke bloemen, een snelstromende rivier, rauwe bergen, kletterende watervallen, enorme rotsblokken en blauwe bergmeren. Het komt allemaal voorbij tijdens de Reed Lakes Trail!
Trek er wel een hele dag voor uit, want de hike is 14,5 kilometer met ruim 600 hoogtemeters. En die kilometers gaan met name door modderige paadjes, over giga rotsblokken en via steile hellingen. Snel gaat het dus niet, maar mooi is het wel!
Tips voor de Hatcher Pass
- Houd er rekening mee dat het op meer dan 1.000 meter hoogte veel koeler is dan op zeeniveau. Wij hadden de ene nacht ijzel op het dak van Bruno en de volgende dag een stralende dag met 15 graden. Wees op alle weersomstandigheden voorbereid!
- Neem de tijd voor het rijden van de Hatcher Pass. Het is een gravelweg en de staat van het wegdek verschilt van moment tot moment.
- De winter begint vroeg in Alaska. Vanaf half september sluiten sommige wegen en bijna alle campings en tourbedrijven. Het is elk jaar anders wanneer de eerste sneeuwvlokken vallen, maar als het al zover is, dan is de Hatcher Pass rijden misschien niet meer zo’n goed plan. Tenzij je gewend bent aan het rijden in winterse omstandigheden en je voertuig ook. ;-)