Over de eerste keer op een slaapzaal, gedoe met de laatste spuit & meer | Persoonlijke update
Wat is er afgelopen tijd weer ontzettend veel gebeurd! We arriveerden in Chili, reden met een enorme auto door adembenemende landschappen, dronken fantastische wijnen, staken de grens over naar Argentinië (en terug) en we hiketen tot we er (bijna) bij neervielen. In dit blog lees je wat we afgelopen weken hebben meegemaakt en wat er op de planning staat voor de laatste twee weekjes van wereldreis deel 2!
- De eerste week in Chili
- Wijn, wijn & wijn in Midden-Chili
- Naar Mendoza om het noodzakelijke met het aangename te combineren
- In Patagonië
- Onze plannen voor de laatste dagen
Nu ik dit schrijf, zitten we in een mini huisje in El Chaltén, een klein, afgelegen dorp in Argentijns Patagonië. Wat hebben we de afgelopen weken een vol reisschema gehad. We hebben ontzettend veel gave dingen gedaan, maar met onze blogs lopen we nu wel een beetje achter... Sorry! De blogs per bestemming volgen natuurlijk nog, maar in deze update lees je al kort wat we uitspookten afgelopen tijd. En wat we nog van plan zijn tot onze terugvlucht, die nu toch wel heel dichtbij komt. (13 december)
Zo gelukkig samen! - Laatste dagen in Bolivia
De eerste week in Chili
Na onze fenomenale Salar de Uyuni tour arriveerden we begin november in het noorden van Chili. Bij aankomst in het toeristische dorp San Pedro de Atacama was het even slikken. We hadden net 3 dagen door de middle-of-nowhere gereden en nu stonden we plots in een enorme drukte. Het bleek door nationale vrije dagen een lang weekend te zijn voor de Chilenen. Deze extra vrije tijd gebruikten ze om zelf de toffe plekken in hun land op te zoeken. Resultaat: het dorp was bomvol. Wat een contrast met de leegte en uitgestrektheid van de drie voorafgaande dagen!
Van zulke leegte naar drukte. Even omschakelen!
Slapen - of juist niet - op een slaapzaal
Nu was er direct nog iets waar we aan moesten wennen: we gingen voor het eerst tijdens onze hele wereldreis op een slaapzaal slapen! Door de hoge prijzen in Chili en de beperkte beschikbaarheid van accommodaties dat weekend (we snappen nu waarom er zo weinig beschikbaar was) hadden we besloten om dat maar eens te gaan proberen... Hoewel het hostel zelf erg leuke gemeenschappelijke ruimtes had, was het slapen op de slaapzaal niet echt voor herhaling vatbaar. Je kunt nergens je spullen kwijt, je moet je aan- & uitkleden in het donker als kamergenoten al op bed liggen en midden in de nacht komen dronken kamergenoten met veel bombarie de kamer binnenstappen. We misten een eigen plekje!
Het hostel had wel een heel leuk terras!
Maar wat nog het ergste was: we hadden een énorme snurker op de kamer. Het ging de hele nacht door en niet zo'n beetje ook. Ik ben een makkelijke slaper en heb niet snel last van geluid, licht of wat dan ook, maar dit... Dit was onmogelijk!
Achteraf kunnen we er natuurlijk om lachen. We hebben waarschijnlijk net pech gehad met deze kamergenoot en sluiten niet uit dat we in andere dure landen 'het concept slaapzaal' nog eens gaan proberen. Maar voor nu was het even genoeg. ;-) Gelukkig konden we na 2 nachten verkassen naar een hostel waarbij we een eigen kamer hadden. Fijn!
Ondanks deze minder leuke ervaring hadden we een toptijd in de Atacama woestijn in het noorden van Chili. Het weer is er heerlijk (zonnig & warm, maar niet te) en de landschappen waanzinnig. Vooral de twee dagen dat we met een gehuurde pick up door deze omgeving crossten waren een groot hoogtepunt!
Geyser del Tatio: een spetterende highlight in de Atacama woestijn
Een roadtrip langs de mooiste plekken in de Atacama woestijn, Chili
Maanlandschap in de droogste woestijn ter wereld Bezoek Valle de la Luna in Chili
Wijn, wijn & wijn in Midden-Chili
Na een kleine week in San Pedro de Atacama stond onze vlucht naar Santiago gepland. Een dag later bezochten we eerst de kleurrijke en creatieve stad Valparaiso. De wijken met street art en kleine galerietjes maken dit hét creatieve hart van dit langgerekte land. Erg leuk om hier rond te struinen!
Kleurrijk Valparaiso
Nog een reden waarom Valparaiso bij Ronny in de smaak viel: ze verkopen er Grand Prestige!
Daarna was het tijd om één van Chili's grootste specialiteiten te proeven: wijn! In het midden van Chili liggen diverse wijnregio's met wel honderden wijngaarden. Als wijnliefhebbers wilden wij daar natuurlijk wel naartoe! In de Colchagua Valley bezochten we in twee dagen maar liefst 4 wijnhuizen en wat hebben we genoten. Zulke goede wijnen!
Omdat we nog wat tijd over hadden voor onze busrit naar Mendoza in Argentinië, bezochten we een paar dagen later vanuit Santiago ook nog het wijnhuis Concha y Toro. Dit wijnhuis is vooral bekend van het wijnmerk Casillero del Diablo, wat je in Nederlandse supermarkten veel ziet. In een middagje op het terras bij dit wijnhuis proefden we maar liefst 10 verschillende wijnen. Wat wil je nog meer!
Wijn proeven bij Concha y Toro
Naar Mendoza om het noodzakelijke met het aangename te combineren
In deze periode van de reis moest mijn laatste injectie plaatsvinden en dat bleek nog best wel een hoop geregel. In Chili is de prijs voor het medicijn bijna €1.000 hoger dan in Nederland, wat zou betekenen dat ik dat deel zelf moet bijbetalen... Gelukkig bleek de prijs in het Argentijnse Mendoza - een stad vlakbij de grens met Chili - een stuk gunstiger. Nu is Mendoza ook dé wijnregio waar Malbec geproduceerd wordt, onze favoriete wijnsoort. Tja, dan moeten we het nodige maar met het aangename combineren, hè!
Helaas ging het met de spuit dit keer wat minder soepel dan normaal. Het e-mailcontact met de apotheek waar ik de spuit zou ophalen verliep stroef. Op sommige vragen had ik geen antwoord gekregen, maar aangezien betalen met creditcard en een factuur (voor de zorgverzekeraar) nog nooit een probleem is geweest, ging ik er vanuit dat dat nu ook niet lastig zou zijn. Oei, dat bleek een verkeerde aanname.
Lees meer over onze situatie en de injecties
Toen we de spuit gingen ophalen, bleek het geen gewone apotheek te zijn, maar een groothandel in medicatie die normaliter niet aan particulieren levert. Een pinautomaat was er niet en er moest dus omgerekend zo'n €1.500 in cash betaald worden... Nu is de inflatie in Argentinië torenhoog en is geld pinnen nou niet echt voordelig. Het pinlimiet per keer ligt op 4.000 Argentijnse pesos, omgerekend nog geen €100. Voor iedere transactie betaal je zo'n €9 transactiekosten. Bijna 10% extra dus! Au, dat is zuur, vooral als je 15x moet pinnen...
Maar er zat niets anders op en dus bezochten we wel 8 verschillende banken om het benodigde bedrag in contanten te verzamelen. - Vanwege de daglimieten van een bank kun je niet alles bij één bank pinnen. - Uiteindelijk liepen we met een heel dik pak geld (zo'n 530 briefjes van 100 pesos, grotere biljetten krijg je niet!) op zak terug naar de medische groothandel. Ondanks dat het pinnen ons veel extra geld kostte, waren we enigszins opgelucht dat we in ieder geval zoveel cash hadden kunnen pinnen voordat we aan het limiet van onze creditcards en Nederlandse banken zaten...
Al snel bleek die lichte opluchting onterecht, want toen we terug kwamen en ik om de factuur vroeg, ontstond het volgende probleem. Ohja, de mensen bij de groothandel spraken trouwens geen woord Engels. Om het allemaal nog iets eenvoudiger te maken. ;-) Met behulp van Google Translate werd ons duidelijk dat ze ons geen factuur kunnen verschaffen, omdat zij eigenlijk niet aan particulieren leveren. Er kon wel een factuur geregeld worden via een apotheek in de buurt, maar de prijs die de apotheek vraagt voor het medicijn lag zo'n €200 hoger! Een factuur is voor ons essentieel, zonder factuur krijg ik niks terug van de zorgverzekeraar. En dus konden we weer terug naar de pinautomaten. Eenmaal daar gaf het ene na het andere pasje aan dat we ons daglimiet hadden bereikt... Het was billen knijpen of we het benodigde bedrag wel zouden halen! Gelukkig lukte dat net. Pfieuw!
Daarna verliep het allemaal veel makkelijker. We kregen het medicijn én de factuur en liepen naar het ziekenhuis waar de injectie toegediend zou worden. Een aardige zuster hielp ons en een half uurtje later zat de injectie erin. Er viel een hoop stress van ons af. Wat fijn dat het toch weer gelukt is! En het geregel is nu ook gelijk even klaar, want de volgende injectie is weer - lekker makkelijk - in Nederland.
Pfieuw, we hebben het medicijn!
Die middag waren we redelijk uitgeblust en hebben we niet veel meer ondernomen in Mendoza. Een dag later gingen we doen waar we (ook) voor gekomen waren: naar het wijnhuis Norton! In Nederland worden Norton wijnen verkocht en deze wijnen behoren absoluut tot onze favorieten. Een bezoek aan dit wijnhuis mocht dan ook echt niet ontbreken als we toch in Mendoza waren.
We hadden een superleuke middag bij het wijnhuis. Eerst kregen we een rondleiding met kleine proeverij en daarna gingen we met zijn tweetjes picknicken in de tuin. Het eten was heel lekker en de wijn ook! Het was de ideale middaginvulling om ons de stress van gisteren te laten vergeten. :-)
In Patagonië
Tot slot stond het zuiden van Chili op de planning: op naar Patagonië! De eerste dagen was het flink wennen aan de kou en de harde wind, maar na een paar dagen voorbereiden waren we klaar voor onze 4-daagse hike in Torres del Paine. We liepen 76 kilometer door de bergen en het was zó mooi! En zwaar, dat was het ook. ;-) Alles over onze W-trek in Torres del Paine lees je binnenkort in een uitgebreid blog!
Na deze intense hike reisden we gelijk door naar Argentijns Patagonië. We bezochten een enorme gletsjer in El Calafate en zitten nu dus in El Chaltén. Gisteren hebben we een hike gedaan naar de beroemde Mount Fitz Roy en morgen gaan we nog een dagje hiken. Dat wordt de laatste hike van wereldreis deel 2. Want ja, onze laatste twee weken in Zuid-Amerika zijn ingegaan...
Hiken in Torres del Paine
Onze plannen voor de laatste dagen
Gelukkig staat er nog iets op de planning waar we heel veel zin in hebben: een roadtrip met een campervan door het Merengebied van Chili. We hebben nog nooit met een campervan rondgereden, maar de vrijheid van je eigen vervoer én slaapplek hebben lijkt ons heerlijk. Wij kijken er enorm naar uit!
Op donderdag 13 december stappen we in het vliegtuig om op 14 december op Schiphol aan te komen. Zuid-Amerika is wederom - net als Azië - echt als thuis gaan voelen en de eerste dagen in Nederland zal het wel even wennen zijn. Maar we kijken er ook hartstikke naar uit om onze lieve familie weer te kunnen kroelen en bij te kletsen met onze vrienden en vriendinnen in Nederland.
Voor de feestdagen ga ik al de scan in en krijgen we de ziekenhuisuitslagen, dus hopelijk kunnen we met een heel, heel, heel fijn gevoel Kerstmis en Oud & Nieuw vieren. We houden je op de hoogte!