Van Alaska naar Yukon via de Top of the World Highway | Herfstkleuren ten top
Ben je gek op herfstkleuren en heb je zin in een avontuurlijke roadtrip in niemandsland? Dan moet je de Top of the World Highway rijden! Deze weg loopt van Chicken in Alaska naar Dawson City in Yukon, Canada. Zoals de naam al doet vermoeden rijd je over een bergplateau. Dit landschap is elk jaargetijde prachtig, maar op zijn allerbest in de herfst. Kijk maar naar de foto’s!
- Een alternatief voor de Alaska Highway
- Van Tok naar Chicken
- Enige dorpje op de route: Chicken
- Van Chicken naar de grenspost
- Naar Dawson City
- Een dagje Klondike Gold Rush historie
- Klondike Highway naar Whitehorse
- Tips voor het rijden van de Top of the World Highway
Een alternatief voor de Alaska Highway
Toen we naar Alaska reden, volgden we de complete Alaska Highway. Maar die hebben we nu afgevinkt en dus kunnen we op de terugweg voor een alternatieve route gaan: de Top of the World Highway.
In plaats van bij Tok de Alaska Highway te volgen, ga je dan de Taylor Highway (Highway 5) op richting Chicken en vanaf daar volg je de Top of the World Highway naar Dawson City. Vanaf de goudzoekersstad rijd je via de Klondike Highway terug naar Whitehorse en daar kun je weer verder over de Alaska Highway. Wel wat extra kilometers dus, maar dat is in de herfst helemáál niet erg. Alaska en Yukon zijn dan zo mooi. Wij hebben onze keuze dus snel gemaakt. Top of the World Highway it is!
Van Tok naar Chicken
De Taylor Highway start bij Tok en tot Chicken rijd je over een geasfalteerde weg. Toch is het niet bepaald een smooth ride. Er zitten enorme verzakkingen in het asfalt, waardoor je heel goed op moet letten en soms snel af moet remmen om niet stuiterend door de camper te gaan.
De kleuren om ons heen compenseren het slechte wegdek meer dan genoeg. We zien heel veel gele bomen, rode struiken en donkergroene naaldbomen. Het landschap is bergachtig, maar niet met rotsen en puntige toppen. Hier zien we ronde vormen en veel begroeiing. Het is schitterend!
Enige dorpje op de route: Chicken
Na ruim 120 kilometer hobbelen bereiken we het stoffige dorpje Chicken. Het plaatsje bestaat uit één straat van ongeveer 100 meter lang met een klein winkeltje, barretje en benzinepompje, allemaal van dezelfde eigenaar. Ondanks de dieselprijzen in het dorpje - bijna 50% duurder dan normaal - tanken we hier toch. Het is namelijk de enige plek waar we diesel kunnen krijgen tot aan Dawson City. Gelukkig vinden wij als Nederlanders de normale dieselprijzen in Amerika heel goedkoop, dus het is alsnog goedkoper dan wat je in Nederland zou betalen voor wat litertjes diesel.
Iets voorbij Chicken zoeken we een wildkampeerplek op. Morgen is het tijd voor de officiële Top of the World Highway!
Van Chicken naar de grenspost
De volgende ochtend vervolgen we onze rit en nog steeds is het zo mooi om ons heen. De herfstkleuren maken dit landschap al geweldig en de rivier die door de zachte bergen heen kronkelt doet er nog een schepje bovenop. Het is totaal niet erg dat we niet hard kunnen rijden op deze gravelweg, want dat wil je toch niet.
Vanaf Chicken is de weg niet meer verhard, maar hij is in prima staat. We rijden hier liever dan het stuk tussen Tok en Chicken. ;-) Het slingert en hier en daar is het wat steil, maar niks waar Bruno echt moeite mee heeft. Er zijn wat kuilen en ribbels in de weg (washboards), maar we hebben het veel erger gezien tijdens deze reis. Niets om je zorgen over te maken dus. Met elke normale auto kan je de Top of the World Highway rijden, zeker als je het op je gemak doet.
Als we de grens met Canada naderen, krijgen we weer een stuk goed asfalt. We gaan nu echt de hoogte in, tot ongeveer 1.300 meter boven zeeniveau. De bomen om ons heen verdwijnen en er blijven ronde bergen vol met rode struiken over. Je kunt heel ver kijken en ziet alleen maar niets. Niemandsland. Gaaf!
Naar Dawson City
De grensovergang is zo gepiept en we besluiten nog een eindje verder te rijden. Het blijft nog tientallen kilometers een zand-/gravelweg, maar zelfs met de regen ervaren we geen problemen. We blijven lang op grote hoogte en dat betekent dat het een stuk frisser is! We rijden langs allerlei prachtige wildkampeerplekjes, maar we hebben even geen zin in weer een koude nacht. En dus rijden we verder…
Pas kort voordat we Dawson City bereiken, gaan we echt afdalen. Helaas vinden we op dit stuk geen goede kampeerplek meer en voor we het weten staan we in de rij voor het gratis pontje dat ons de rivier over brengt.
Ondanks dat de naam doet vermoeden dat Dawson City een heuse stad is, is het eerder een slaperig dorp te noemen. Ooit - tijdens de Klondike Gold Rush - was dit de place to be, maar nu is het één van de meest geïsoleerde stadjes in Canada. De wegen zijn onverhard, de houten gebouwen vol kleur en het leven is er simpel. Het bevalt ons wel en dus besluiten we om snel een kampeerplek op te zoeken en de volgende ochtend meer van Dawson City te ontdekken.
Een dagje Klondike Gold Rush historie
Zo gezegd, zo gedaan. De volgende ochtend rijden we een stukje terug naar Dawson City (over een goede, geasfalteerde weg trouwens!) en dompelen we onszelf onder in de Klondike Gold Rush. In Dawson City brak aan het einde van de 19e eeuw namelijk de goudkoorts los en werd het het epicentrum voor goudzoekers.
Er wordt nog steeds naar goud gezocht (en gevonden) in de omgeving van Dawson City, maar nu vooral door bedrijven. Als bezoeker kun je zelf ook een poging wagen: bij Claim #6 mag je gratis goud zoeken. Je kunt een ‘gold pan’ lenen bij het Visitor Centre in de stad. Na een uurtje aanmodderen in de rivier zonder goud te vinden gaan we door. Wij zijn op andere fronten al heel rijk!
We nemen eerst nog een kijkje bij Dredge 4. Dat is een enorm apparaat waarmee ze vroeger het goud scheidden van de gedolven stenen en aarde. Interessant om eens te zien! In de avond kijken we een documentaire over de Gold Rush om deze gouden dag compleet te maken. De Klondike Gold Rush was een fascinerende tijd. Hoe mensen in zulke grote getalen naar Dawson City kwamen, de gevaarlijke reis die ze moesten afleggen, de teleurstelling van het nooit vinden van goud, de hoop op een beter leven. Blij dat we hier iets van gezien en beleefd hebben!
Klondike Highway naar Whitehorse
We blijven nog even in de Gold Rush sferen, want de volgende dag vervolgen we onze rit naar Whitehorse via het noordelijke deel van de Klondike Highway. Het is nog maar liefst 533 kilometer tot Whitehorse door echt niemandsland. Deze weg is nog rustiger dan de Alaska Highway en minstens even schitterend. Onderweg zien we nog een beer de bosjes in schieten.
Na wat nieuwe voorraden ingeslagen te hebben in Whitehorse, rijden wij door naar de volgende toproute: de Golden Circle bij Haines en Skagway. Daarover de volgende keer meer!
Tips voor het rijden van de Top of the World Highway
- De Top of the World Highway is niet geasfalteerd en niet overal in even goede staat. Je hebt zeker geen 4x4 of terreinwagen nodig - elke auto kan dit - maar je hebt wel wat geduld en tijd nodig. Op sommige stukken rijd je vanwege kuilen en ribbels maar 40 kilometer per uur. Houd hier rekening mee bij het plannen van je roadtrip.
- De grenspost bij Little Gold is enkel in het seizoen geopend. Dat betekent dat de grens ergens in het voorjaar - meestal half mei, afhankelijk van de omstandigheden - opent en half september weer sluit. Buiten die periode kun je de grens niet oversteken bij de Top of the World Highway en er zijn in de wijde omtrek geen andere wegen. Dat betekent dus dat je moet omkeren als je de route buiten het seizoen rijdt. Hier vind je de seizoenen en openingstijden van de grenspost.
- Als je vanaf Alaska naar Dawson City rijdt, dan moet je met het pontje over de Yukon River om in de stad te komen. Deze overtocht is gratis, gaat 24/7 en duurt slechts 5 minuten. Alleen ook hier heb je weer te maken met seizoensgebondenheid. Het pontje opereert van half mei tot half oktober. In de winter kun je - soms - over de rivier rijden, omdat deze dan bevroren is. Check hier de status van de ferry en de ijsdikte.
- Er zijn weinig faciliteiten onderweg. Zorg dus voor een goede voorraad water en eten en natuurlijk brandstof. Een jerrycan voor noodgevallen is tijdens dit soort roadtrips erg handig.
- Als wij zeggen herfst, dan denk jij misschien aan oktober. Of november misschien wel? Nee, je kunt de Top of the World Highway het beste ergens tussen eind augustus en half september rijden. Dat is wanneer het herfst is in Alaska en Yukon. In die periode zie je de herfstkleuren op hun hoogtepunt, is de grens nog open en vaart de pont bij Dawson City nog.