Aankondiging: de roadtrip van ons leven | Onze reisplannen voor 2024
Onze avonturen in de afgelopen jaren waren al groot. We maakten een wereldreis van meer dan een jaar, kochten een oude Mercedes bus en bouwden deze om tot camper, gooiden alle vastigheid overboord, tuften met onze 70 pk’s over bergpassen in Europa, beklommen vulkanen en zagen lava-uitbarstingen vlak voor onze neus in Midden-Amerika en nog veel meer. Dit keer doen we er nog een schepje bovenop. We zijn er klaar voor. De roadtrip van ons leven. Bruno heeft zich meer dan bewezen en ook wij kunnen niet wachten. In 2024 gaan wij into the wild!
- Groot, groter, grootst
- Puzzelen met de route
- Onze planning voor een reis door de VS en Canada, inclusief Alaska
- Een enorme voorbereiding
- Zonder wrijving geen glans
Groot, groter, grootst
Het avontuur lonkt. Een ultieme roadtrip. Groter dan groot. Door landschappen die we nog nooit hebben gezien. Van woestijnen tot gletsjers. Tussen de beren, elanden en slangen. Eindeloos rijden zonder een mens tegen te komen. De Poolcirkel over. Kun je al raden wat onze plannen zijn?
In 2024 zetten we Bruno op de boot en gaan we al het moois aan de andere kant van de Atlantische Oceaan ontdekken. We gaan een roadtrip maken door de VS en Canada met het woeste Alaska als ultieme bestemming! Weg van ‘society’ en into the wild! (voor wie de film - net als wij - al 10 keer gezien heeft)
Dit wordt ons grootste avontuur tot nu toe. Deze roadtrip is namelijk enorm te noemen op allerlei vlakken. In afstanden (we denken zo’n 40.000 - 50.000 kilometer te gaan rijden), in aaneengesloten tijd op reis (zo’n 10 maanden) en in voorbereiding. En hopelijk wordt het ook enorm in natuurschoon!
We zijn klaar voor zo’n enorm avontuur met onze camperbus Bruno. Althans, dat denken we. ;-) We hebben al maandenlang in Bruno gewoond, zo’n 30.000 kilometer met hem afgelegd over vlakke wegen én steile bergpassen en het werken van afstand (met tijdsverschil) gaat hartstikke goed. Natuurlijk vinden we het toch spannend. Niet alleen doordat je in sommige gebieden zomaar oog in oog kunt staan met een beer, maar ook omdat we onze kostbare Bruno op een boot moeten zetten, door de eindeloze leegte van Yukon gaan rijden waar tankstations of pechhulp niet dichtbij zijn en de bewoonde wereld ver achter ons laten als we het ruige Alaska in gaan. Ook dat is avontuur!
Om eerlijk te zijn kunnen we niet wachten tot het gaat beginnen. Dit wordt de roadtrip van ons leven. Voor ons en voor Bruno. We gaan ervoor!
Puzzelen met de route
Het zal je dan ook niet verbazen dat we op de achtergrond al een tijdje bezig zijn met het voorbereiden van deze mega reis. We zijn begonnen met een globale route in elkaar te knutselen. Nog niet zo makkelijk, want er is veel om rekening mee te houden. Eerst moet je sowieso een keuze maken naar welke gebieden je wil, want ook al heb je 10 maanden de tijd, dan nog moet je keuzes maken. Noord-Amerika is gigantisch! Het is ook best lastig om in te schatten hoe lang we in elk gebied blijven en hoeveel kilometer je realistisch gezien kunt en wilt rijden in een week of een maand.
Daarnaast willen we (zoveel als mogelijk) rekening houden met het klimaat en drukte op de allerbekendste highlights zoals Yosemite National Park, Grand Canyon en Yellowstone. Maar ook Alaska is een regio waar je maar een paar maanden per jaar fatsoenlijk doorheen kunt reizen. Voor juni en na september is het daar bar en boos. In Canada willen we de felblauwe kleur van de prachtige meren in Banff National Park zien, maar als je te vroeg in het seizoen komt, dan zijn de meren nog helemaal bevroren. Je hoort het al, een echte puzzel!
Onze planning voor een reis door de VS en Canada, inclusief Alaska
We hebben een paar routes met planningen samengesteld en weer in de prullenbak gegooid, maar we hebben nu een globaal plan dat realistisch lijkt en redelijk goed uitkomt met de beste reistijden voor diverse gebieden. Dat ziet er als volgt uit:
- We willen in februari beginnen vanaf de oostkust (Bruno wordt verscheept naar Baltimore) en rijden dan in een maand tijd naar het zuidwesten van de Verenigde Staten. Een trip van meer dan 4.000 kilometer. Geen rustige warming up voor Bruno! ;-)
- Vervolgens pakken we ongeveer 2 maanden om de staten Californië, stukje Arizona en Utah te verkennen. Natuurlijk staan de Grand Canyon, Zion National Park, Death Valley en de Antelope Canyon op onze to-do list!
- Yosemite National Park bewaren we voor begin mei. Laten we duimen dat de meeste trails dan al begaanbaar zijn!
- In de 3 weken die volgen rijden we met tussenstops bij o.a. Lassen Volcanic National Park, Mount Shasta en Crater Lake National Park richting Yellowstone National Park.
- Eenmaal in ‘bear country’ trekken we minstens een week uit voor het ontdekken van Yellowstone en het nabijgelegen Grand Teton National Park.
- Daarna verlaten we het ruige binnenland van de VS en rijden we naar Washington State. In die staat willen we mooie hikes maken en vanaf daar zullen we de grens oversteken naar Vancouver in Canada.
- Vanaf half juli brengen we zeker 3 weken door in de Canadese Rocky Mountains waarbij de nationale parken Banff en Jasper hoog op ons lijstje staan.
- Dan gaan we echt ‘into the wild’ met een trip van ruim 3.000 kilometer richting Fairbanks, de stad waar de bus van Chris McCandless staat. (In het boek/de film 'Into the wild’ bivakkeert Chris McCandless een tijdje in een verlaten bus in Alaska. Een klassieker voor elke fanatieke reiziger.) Hier gaan we zeker een kijkje nemen!
- Het is eind augustus als we het verlaten Yukon hebben doorkruist en arriveren in Alaska. Onze ultieme bestemming! We pakken de laatste maand mee waarin je hier goed kunt reizen en hiken en beginnen eind september aan de lange weg terug richting de oostkust van Canada.
- Van het uiterste westen van Canada rijden we dwars door het uitgestrekte land naar de oostkust. Tijdens deze trip van - hou je vast - ruim 7.500 kilometer maken we natuurlijk diverse stops. In ieder geval bij de machtige Niagara Falls!
- Als alles goed gaat (en deze planning haalbaar blijkt), dan komen we eind november aan in Halifax. Vanaf deze haven zal Bruno weer op de boot gaan en pakken wij het vliegtuig terug naar Nederland om na 10 maanden onze familie en vrienden weer in de armen te kunnen sluiten en samen de feestdagen door te brengen.
Dit klinkt als een droom, toch? Voor ons in ieder geval wel! Het is het toppunt van avontuur, natuurschoon en vrijheid. En om dat met je zelf omgebouwde bus uit 1985 te kunnen doen, dat is wel het einde hoor!
Een enorme voorbereiding
Zo’n droomreis voorbereiden is niet alleen een kwestie van een route bedenken en gaan. Bruno moet verscheept worden, hij moet ter plaatse verzekerd worden, wij hebben de juiste visa nodig om het land in te komen en niet onbelangrijk: mijn medicatie moet mee. Je ziet het al: een route en planning bedenken was lang niet het enige wat ons bezig heeft gehouden de afgelopen maanden. Er komt veel kijken bij het voorbereiden van zo’n roadtrip aan de andere kant van de plas. Benieuwd wat we allemaal al hebben gedaan en waar we nog mee worstelen? Lees dan snel verder!
Verschepen en verzekeren
Zo hebben we ons bijvoorbeeld verdiept in het verschepen van een camper naar Noord-Amerika. Het gaat dan niet alleen om het type transport waar je voor kiest (container of ‘roll on, roll off’) en offertes opvragen vergelijken, maar ook om de betrouwbaarheid van de partners. Je komt online de gekste verhalen tegen. Maar dat is nog niet alles. Wat ons het meeste liet schrikken, zijn de verhalen over diefstal van spullen in campers tijdens het verschepen. In de basis kun je daar vrij weinig tegen doen, want je moet de sleutel van je bus afgeven, zodat zij Bruno op en van de boot kunnen rijden. Dat mag je niet zelf doen…
We gaan kostbaardere spullen dus goed opbergen achter (extra) slot en grendel en nemen desnoods wat dingen per vliegtuig mee. Een container was trouwens een goede oplossing geweest voor dit probleem, want die wordt afgesloten. Helaas is Bruno net wat te hoog om in een (verhoogde) container te kunnen.
Alle ins en outs over het verschepen van je camper naar de VS of Canada zullen we nog een keer in een apart blog bespreken. Wij hebben in ieder geval een partner gevonden die uitstekende reviews heeft en bekend staat om hun goede begeleiding tijdens het hele proces. Dat betekent wel dat Bruno vanuit de haven van Hamburg gaat vertrekken, maar die extra kilometers kan hij er nog wel bij hebben. ;-) Op 8 januari vertrekt Bruno voor zijn bijna 3 weken durende reis over zee naar Baltimore.
Natuurlijk willen we ook in Noord-Amerika verzekerd rondrijden met Bruno. Alleen kwamen we er al snel achter dat je Nederlandse camperverzekering geen dekking biedt buiten het Europese continent. Dat betekent dat je een Amerikaanse of Canadese verzekeraar moet zoeken die bereid is om een buitenlands voertuig van toeristen (zonder woonadres in het land) te verzekeren. Je voelt hem al aankomen: dat zijn er niet zoveel. Dan komt daar nog bij dat de meeste verzekeraars geen oudjes zoals Bruno verzekeren. Ook dit is een hele zoektocht dus.
Over de verzekering zijn we nog niet helemaal uit, maar we hebben gelukkig nog een paar maanden om dit verder te regelen. Dat moet lukken!
Op geheime missie in Frankfurt
Een ander onderwerp waar je je bij een lange reis altijd in moet verdiepen: visa. Even googlen naar de visumvereisten voor Canada leidde al snel tot opluchting. Je kunt online toestemming vragen om het land in te reizen (een eTA) en daarmee mag je 6 maanden in Canada blijven. Appeltje eitje!
Voor de Verenigde Staten ligt dit wat lastiger. Met zo’n online toestemming (een ESTA) voor de VS kun je slechts 3 maanden in het land blijven. Als je net - tijdens onze routebeschrijving - meegerekend hebt, dan weet je dat 3 maanden niet genoeg is voor ons. We verblijven eerst een maand of 5 tot 6 in de Verenigde Staten en daarna ook weer een maand in Alaska. Daarom zijn we al in april gestart met de aanvraag van ons toeristenvisum voor de Verenigde Staten. (categorie B)
Eerst moesten we onze paspoorten vernieuwen (die zouden verlopen in 2024) en vervolgens startten we de aanvraag met het online invullen van een DS-160 formulier. Dat doe je niet even in een paar minuutjes. Ze willen echt álles van je weten. Maar oké, als je er even goed voor gaat zitten, dan heb je het in een uur of 2 (per persoon) helemaal ingevuld.
Alleen dan begint het gedoe pas. Om je visum te kunnen krijgen, moet je namelijk een afspraak maken bij de Amerikaanse ambassade voor een visum interview. Alleen is het probleem dat heel veel ambassades een enorme wachttijd hebben voor deze visum interviews. In Amsterdam zouden we pas op zijn vroegst in februari 2024 terecht kunnen!
Na heel wat online speurwerk en telefoontjes en mailtjes naar Amerikaanse ambassades in onze buurlanden, vonden we een mogelijkheid. We konden in juli terecht bij het Amerikaanse consulaat in Frankfurt. En zo gingen we eind juli - tijdens de terugreis vanuit onze vakantie in Oostenrijk - op geheime missie in Frankfurt voor onze visa. Met succes! Het visum voor de VS kunnen we afvinken.
Blogs over onze vakantie in Oostenrijk
Last but not least: medicatie meenemen
Alle voorbereidingen die we tot nu toe hebben besproken, moet iedereen treffen die zo’n lange reis door Noord-Amerika wil maken met een eigen camper. Voor ons komt er alleen een dingetje bij: mijn maandelijkse injecties. Dat blijkt niet even een dingetje te zijn, maar een heel DING. De medicatie in de VS kopen is namelijk geen optie. Ze vragen daar maar liefst 6.000 dollar voor een injectie, terwijl de zorgverzekeraar enkel het Nederlandse tarief (lees: duizenden euro’s minder) vergoedt.
De enige andere optie die dan overblijft, is het meenemen van een voorraad aan injecties tijdens de vliegreis. Jaren geleden heb ik al een koeltas aangeschaft die mijn medicijnen lang genoeg op koelkasttemperatuur kan bewaren voor zo’n reis. Dat is het probleem niet. De uitdaging zit (opnieuw) bij de Verenigde Staten en hun strikte regels. Zij laten je niet zomaar medicatie meenemen. Je moet er allerlei documenten voor regelen en ook al heb je die allemaal netjes verzameld, ze kunnen je vooraf nooit garanderen dat de medicatie wordt toegelaten. Best spannend met zoveel spuiten op zak waar ik toch behoorlijk van afhankelijk ben…
We moeten er niet aan denken dat we op het vliegveld staan en de spuiten moeten inleveren. Dan stopt die droomreis wel heel abrupt en snel. We willen daarom echt goed uitzoeken wat er precies voor nodig is om de hoeveelheid medicatie mee te nemen die ik nodig heb. Ik heb al contact gelegd met de FDA (Food and Drug Administration) en andere instanties in Amerika die hiermee van doen hebben. Hopelijk komt er snel wat meer duidelijkheid en kunnen we tegen die tijd met een gerust hart afreizen naar de VS met mijn injecties.
Over mijn maandelijkse injecties tijdens onze wereldreis Onze avonturen in buitenlandse ziekenhuizen
Zonder wrijving geen glans
Ik hoor je denken: “Wat een gedoe! Hebben jullie er nog wel zin in?” Ons antwoord? Ja, absoluut! Juist die uitdagingen in de voorbereiding maken de reis straks nog specialer. Juist als je ergens echt je best voor hebt moeten doen, voelt het nog overweldigender en bevredigender als het lukt. Eén van de diepste kloven ter wereld in kunnen kijken, geisers bewonderen die tientallen meters omhoog spuwen, hiken tot we erbij neervallen, de oneindige leegte van Yukon ervaren, kamperen boven de Poolcirkel. Met een bus uit 1985 die we zelf hebben omgebouwd naar het wilde Alaska rijden. Noem ons gek, wij noemen het ultiem avontuur! ;-)
Dus ja, wij gaan volle bak verder met alle voorbereidingen en natuurlijk nemen we je daarin mee. Als je tips voor ons hebt over niet te missen hikes en bezienswaardigheden of juist praktische zaken, zoals een camperverzekering ter plaatse of het reizen met medicatie naar de VS, laat het ons dan weten. Vinden we leuk en heel fijn!
We zouden het bijna vergeten, maar er staat eerst nog een andere reis op de planning. Over 1,5 week vertrekken we met Bruno voor een maand of 3. We gaan lekker touren door Europa. De Dolomieten in Italië staan al jaren hoog op ons verlanglijstje, dus daar gaan we nu eindelijk naartoe. Genoeg avonturen in het verschiet!