Onze 2-daagse hike naar Lago di Antermoia en de Vajolet Towers | Met overnachting in de Santnerpasshütte
Het was nog nooit zo slopend. We hadden zelf een 2-daagse hike samengesteld naar Lago di Antermoia en de Vajolet Towers met een overnachting in één van de mooist gelegen berghutten die je maar kunt bedenken: Santnerpasshütte. Alleen hadden we wel erg veel hooi op onze vork genomen voor de eerste hike-dag. Onderweg ontstonden de twijfels en stress. Zouden we wel voor het donker bij de berghut zijn? In dit blog vertellen we je alles over onze 2-daagse hike naar Lago di Antermoia en de Vajolet Towers én vertellen we wat we een volgende keer toch echt anders zouden doen. Doe er je voordeel mee!
- Het Rosengarten bergmassief en zijn hoogtepunten
- Onze 2-daagse hike naar Lago di Antermoia en de Vajolet Towers
- Alternatieve hiking route naar de Vajolet Towers
- Alternatieve hiking route naar Lago di Antermoia
- Overnachten in een berghut: dit moet je weten
- Handige tips voor het hiken in de Rosengarten bergen
Het Rosengarten bergmassief en zijn hoogtepunten
De Rosengarten berggroep (Catinaccio in het Italiaans) is een 8 kilometer lang bergmassief in de Dolomieten. Dit massief heeft meerdere toppen van meer dan 2.700 meter hoog en Mount Catinaccio d'Antermoia / Kesselkogel is met 3.004 meter het hoogste exemplaar in de Rosengarten bergen.
Vanwege die vele hoge pieken zijn de Rosengarten bergen enorm geliefd bij durfals die houden van een stevige klim of een spannende via ferrata. Een andere reden waarom de bergen zo bijzonder zijn is de rode gloed die over de rotsen komt wanneer de zon ondergaat of opkomt. Het zorgt voor een prachtige lichtshow van moeder natuur, vooral als je uitkijkt op de indrukwekkende Vajolet Towers.
Tijdens de voorbereidingen voor onze reis door de Dolomieten kwamen we regelmatig foto’s tegen van Lago di Antermoia en de Vajolet Towers. Beide hotspots liggen in de Rosengarten bergen, niet zo ver van elkaar af. Op dat moment werd ons idee geboren: we combineren deze twee hoogtepunten in een 2-daagse hike met overnachting in een berghut. Dat zou een onvergetelijke ervaring worden, dachten we. En dat werd het ook, maar deels om andere redenen dan we toen in ons hoofd hadden!
Onze 2-daagse hike naar Lago di Antermoia en de Vajolet Towers
Dag 1 - een monsterlijke hike
Een rustige start
We staan die ochtend vroeg op, want we hebben vandaag heel wat kilometers af te leggen. Het klimmen begint al bij onze eerste stappen in het dorpje San Giovanni di Fassa. We parkeren Bruno op een terrein vlakbij de doorgaande weg, maar het kabelbaanstation blijkt een stuk hoger te liggen.
Rond kwart voor 9 stappen we in de kabelbaan met zo’n 15 andere mensen. Het stemt ons positief dat we dit keer niet als sardientjes op elkaar gepropt zitten. Hiken in de Dolomieten doe je namelijk vaak samen met heel veel andere mensen. Iets minder hikers op het pad zouden wij niet erg vinden. ;-)
We komen aan bij het kabelbaanstation Catinaccio en dan gaat het echt beginnen. De zon schijnt en we hebben er zin in. Kom maar op! De eerste kilometers lopen we over een licht glooiend bospad. Een lekkere inkomer. Als we na een half uur bij Rifugio Gardeccia arriveren, vinden we het wel tijd voor een kopje koffie. Het voelt nu nog alsof we alle tijd hebben om te koffie leuten…
So far, so good
Iets voor tienen vertrekken we weer. Op naar het volgende herkenningspunt: Rifugio Vajolet. Dat betekent dat we de eerste hoogtemeters van vandaag gaan maken, want Rifugio Vajolet ligt niet alleen 2 kilometer verderop, maar ook 300 meter hoger dan Rifugio Gardeccia. We lopen over een breed grindpad en zien al snel een berghut liggen. Op een rotsblok een paar honderd meter hoger. Dat moet Rifugio Preuss zijn, de berghut naast Rifugio Vajolet.
Als we daar aankomen, is er geen begroeiing meer om ons heen. We bevinden ons nu in een rotsachtig landschap waar geen enkel plantje lijkt te kunnen groeien. Net alsof we op de maan zijn. Ziet er wel tof uit!
Geen begroeiing betekent ook bijna geen schaduw. Ook al zitten we vrij hoog en is het al laat in het seizoen, het is toch warm vandaag. Ronny wisselt zijn lange broek snel om voor een korte en dan lopen we door. We hebben nog een hele klim te gaan. Met een schuin oog kijken we naar het pad dat richting de Vajolet Towers gaat. Oei, steil. Heel steil.
Met de gedachte dat we die uitdaging voor later vandaag bewaren, hiken we verder bergopwaarts richting Rifugio Passo Principe. Deze berghut is dicht vanwege een verbouwing en dus eten we onze broodjes al zittend op een rotsblok. We kunnen die nieuwe calorieën wel gebruiken, want we gaan nu aan het laatste deel van de grote klim van vandaag beginnen. En die ziet er pittig uit!
Moeilijker dan gedacht
Het is nog maar 800 meter lopen totdat we bij het hoogste punt van deze bergpas (Passo di Antermoia) komen, maar toch doen we meer dan een half uur over dit stuk. Het pad is niet alleen steil, maar ook technisch uitdagend. Het is smal en er ligt veel gruis, waardoor je weinig grip hebt. Na een half uur zwoegen staan we op het hoogste punt van de bergpas op 2.770 meter boven zeeniveau.
Alleen zorgt dat niet voor euforie. Het is juist het moment waarop de twijfels zich aandienen. Lago di Antermoia ligt nog op 45 minuten lopen vanaf hier. Het is inmiddels half 1 en we moeten dit hele stuk tot Rifugio Vajolet ook weer terug. En dan moeten we vanuit daar nog de moeilijkste klim van vandaag doen…
Ai, we hebben ons best verkeken op deze hike. De afstand is te doen, maar het zijn heel veel hoogtemeters en dat ook nog over trails die soms technisch lastig zijn. Dat kost tijd en het vraagt een hoop van ons lijf. Gaan we het eigenlijk wel halen? Redden we het om voor het donker bij de berghut te zijn? Tot hoe laat kunnen we eigenlijk inchecken? Dit soort vragen beginnen door ons hoofd te spoken…
Aan de andere kant zien we het ook niet zitten om nu om te keren. Als we niet naar Lago di Antermoia zouden gaan, dan hebben we de afgelopen 1,5 uur voor niks geklommen tot dit punt. Dus lopen we toch door. We moeten nu eerst weer een paar honderd meter afdalen en vervolgens lopen we door een droog, vlak gebied richting het meer.
Bij Lago di Antermoia
Helaas blijkt Lago di Antermoia in deze tijd van het jaar iets minder mooi dan verwacht. De hoge bergwanden achter het meer blijven prachtig, maar het water staat laag en daardoor komt het geheel minder spectaculair over. Jammer!
We blijven niet lang hangen bij het meer, want die tijd hebben we niet. We gaan al die 5 kilometer en honderden hoogtemeters terug naar Rifugio Vajolet. We houden er flink de pas in, ook al worden onze benen zwaarder en zwaarder. Het pad is soms slecht zichtbaar en één keer zijn we ineens off-track. Hoe zijn we in dit steile gruis dat steeds onder je voeten wegrolt verzeild geraakt? Het is dus niet alleen maar stampen, maar ook heel goed opletten. Hoe het pad loopt, waar je je voeten neerzet, of je grip hebt. En corrigeren als je een glijertje maakt. Het is pittig. Fysiek en mentaal. We moeten doorstappen, maar mogen onze concentratie niet laten verslappen.
Het onderste uit de kan
Vanaf ons vertrek bij Lago di Antermoia tot Rifugio Vajolet zijn we dik 2 uur bezig. Het is inmiddels kwart voor 4 en de ergste tijdsdruk is er wel af. We moeten zometeen nog wel een hele fikse klim voltooien, maar de afstand tot ons eindstation van vandaag is niet lang meer. Dat zou - zonder gekke dingen - moeten lukken voor het donker wordt. We drinken daarom snel een frisje bij Rifugio Preuss (suikers aanvullen!) en zetten nog één keer die knop om. Gaan met die banaan!
De klim tot Rifugio Re Alberto blijkt inderdaad heel steil. Het is regelmatig klimmen met handen en voeten. Op sommige stukjes hangen staalkabels voor meer houvast. De afstand tot de berghut aan de voet van de Vajolet Towers is nog geen kilometer, maar hij ligt wel 350 meter hoger. En we hebben vandaag al meer dan 1.000 meter geklommen. Deze laatste klim moet uit onze tenen komen.
Inmiddels verdwijnt de zon achter de hoge bergwanden en het wordt fris zo hoog in de bergen. Mijn benen kunnen echt niet meer, maar we moeten nog even volhouden. We zijn er nu echt bijna!
Na een dik uur klimmen staan we aan de voet van de Vajolet Towers. Wauw, deze bergtoppen zijn waanzinnig! We hebben alleen weinig puf meer om er echt van te genieten. We zijn doodop. We maken wel snel wat fotootjes, maar besluiten om morgenochtend de tijd te nemen. Want dat verdient deze plek. Dat is overduidelijk.
Vanaf Rifugio Re Alberto zien we onze slaapplek - de Santnerpasshütte - liggen. Deze ligt alleen nóg iets hoger. Dat kan er nog wel bij! We trekken alles uit de kan en arriveren uiteindelijk rond half 6 bij de Santnerpasshütte. We geven elkaar een high five! We hebben het gehaald! En net op tijd blijkbaar, want nog geen half uur later kunnen we aanschuiven voor het eten. Dat kwam niks te vroeg, want volgens de bewegingstracker in onze iPhone hebben we 2.600 calorieën verbrand met deze hike en 400 verdiepingen geklommen. Niet zo heel gek dat wij geen pap meer kunnen zeggen, toch?
Hiking info dag 1 - Lago di Antermoia, Vajolet Towers en Santnerpasshütte
- Startpunt: Kabelbaanstation in Vigo di Fassa
- Route: Met de kabelbaan naar Catinaccio (1.980 meter) > Rifugio Gardeccia (1.947 meter) > Rifugio Vajolet (2.242 meter) > Rifugio Passo Principe (2.597 meter) > Passo di Antermoia (2.772 meter) > Lago di Antermoia (2.480 meter) > via dezelfde route terug naar Rifugio Vajolet (2.242 meter) > Rifugio Re Alberto (2.589 meter) > Santnerpasshütte (2.734 meter)
- Afstand: 15 kilometer
- Hoogtemeters: 1.547 meter klimmen en 821 meter afdalen
- Moeilijkheidsgraad: Zeer uitdagend. Sommige delen zijn technisch moeilijk en het aantal hoogtemeters is enorm.
- Benodigde tijd: 7 tot 8,5 uur zonder pauzes
Overnachten in de Santnerpasshütte
We hebben nog nooit eerder in een berghut in de Alpen overnacht en weten dus niet goed wat we moeten verwachten. Wat we wel weten is dat je in de Santnerpasshütte in ieder geval meer dan goed zit. De locatie van deze berghut is onevenaarbaar. De moderne, recent gebouwde accommodatie ligt op de rand van de Santnerpass. Aan de ene kant kijk je naar de puntige Vajolet Towers, terwijl je aan de andere kant een ongelooflijke diepte onder je ziet. Bij de Vajolet Towers is het rotsachtig en is het landschap lichtbruin van kleur, terwijl de vallei aan de andere kant prachtig groen is. Een mooie combi!
Verder hebben we de indruk dat de Santnerpasshütte vrij luxe is voor een berghut. We krijgen een lekker 4-gangen menu voorgeschoteld, alle ruimtes zijn prachtig licht en we slapen in een privékamer waar je 24/7 gebruik kunt maken van stroom. Een douche nemen is ook mogelijk, maar dit kost je wel €5 voor 3 minuutjes warm water. Het terras van de berghut is gericht op het westen, waardoor we tijdens het eten een prachtige zonsondergang zien. Nee, we hebben dit keer geen foto’s. We waren te moe om naar boven te lopen om de camera te gaan halen en wilden ons eten niet koud laten worden. We hadden nu even andere prioriteiten dan foto’s maken. ;-)
Dag 2 - appeltje eitje?
Wakker worden bij de Vajolet Towers
Ondanks onze vermoeidheid hebben we slecht geslapen in de berghut. Soms ben je gewoon te moe om in slaap te vallen. Herken je dat? We zijn dan ook al vroeg wakker en besluiten om voor het ontbijt nog even naar buiten te gaan. Met onze camera dit keer. ;-)
Een goede keuze, want dit is één van de mooiste momenten tijdens deze 2-daagse hike. In de vallei hangen nog heel veel wolken, waardoor het uitzicht mysterieus is. Aan de andere kant van de berghut - bij de Vajolet Towers - komt de zon langzaam tevoorschijn en kleurt de rotsen intens geel/oranje. Magisch!
Na het ontbijt pakken we onze spullen en lopen we verder richting de Vajolet Towers. Nu kunnen we er wel met volle teugen van genieten en ze zijn zelfs nog mooier dan toen we gisteren aankwamen. De kleuren zijn prachtig en de torens onwijs indrukwekkend. Er is nog bijna niemand op deze plek en de stilte is zo fijn.
Een uur vliegt voorbij terwijl we de schoonheid van de Vajolet Towers en de omgeving in ons opnemen. We kijken naar klimmers die zich over de steile wanden richting de hoge toppen begeven. We bewonderen de hoogte, de steilheid en de kracht van de torens. We verbazen ons over de diepte van de vallei er vlak naast. Eventjes zijn we de uitputting van gisteren vergeten. Dit is wat we noemen: omverblazen, overweldigd zijn, opgaan in het moment. Dat doen de Vajolet Towers met ons.
Stap voor stap naar beneden
Na een tijdje beginnen we aan de terugweg. Op naar Bruno! De afdaling tot Rifugio Vajolet is lastig, maar het gaat goed. We doen het op ons gemak en iedere stap die we zetten is er één. Bij moeilijke paden is afdalen altijd lastiger dan klimmen en we zijn blij dat er af en toe staalkabels hangen voor wat extra houvast. Ook onze wandelstokken komen nu heel goed van pas.
Toch voel ik duidelijk dat mijn benen nog moe zijn van gisteren en niet zoveel kunnen hebben als normaal. Het voelt dan ook als een opluchting als we eenmaal aankomen bij Rifugio Vajolet. Het lastigste deel van vandaag zit erop!
Haasten naar de kabelbaan
We vieren dit moment met een kopje koffie bij Rifugio Vajolet. Totdat we ons herinneren dat de kabelbaan die we straks moeten hebben niet gaat tussen 1 en 2 uur ‘s middags. We kunnen de kabelbaan voor 13:00 uur nog net halen, maar dan moeten we wel nu gaan en doorlopen. We willen graag naar huis (Bruno dus) en echt bijkomen, dus we rekenen snel af en vertrekken richting het kabelbaanstation.
We verwachten een makkelijke wandeling, want gisteren was dit deel ook prima te doen. Alleen hadden we er even geen rekening mee gehouden dat onze lichamen lang niet zo fit zijn als toen we hier gisteren liepen. Het pad glooit veel meer dan in onze herinnering en er lijkt geen einde aan te komen. Al met al werd dit dus niet de ‘easy peasy’ wandeling die we voor ogen hadden. Gelukkig is ons gehaast niet voor niets. Om 12:45 uur stappen we de kabelbaan in en we kunnen nog precies mee. Wat een opluchting!
Hiking info dag 2 - Van Santnerpasshütte naar kabelbaan Catinaccio
- Startpunt: Santnerpasshütte (2.734 meter)
- Route: Rifugio Re Alberto (2.589 meter) > Rifugio Vajolet (2.242 meter) > Rifugio Gardeccia (1.947 meter) > Kabelbaanstation Catinaccio (1.980 meter) > Met kabelbaan naar Vigo di Fassa
- Afstand: 6,3 kilometer
- Hoogtemeters: 787 meter afdalen en 33 meter klimmen
- Moeilijkheidsgraad: Makkelijk. Enkel het gedeelte tussen Rifugio Re Alberto en Rifugio Vajolet is technisch uitdagend.
- Benodigde tijd: 2,5 tot 3 uur
Onze leerpunten van deze hike
Je hoefde niet tussen de regels door te lezen om te zien dat de hike op de eerste dag echt teveel van het goede was (voor ons). Als je heel fit en geoefend bent, is dit waarschijnlijk een minder grote uitdaging, maar voor ons - en wij zijn geen hike-newbies - was het erg zwaar. Door de intensiteit en de tijdsdruk ging de lol er op een gegeven moment wel een beetje vanaf. De volgende keer zouden we het dus anders doen. Volgens mij heb je twee keuzes:
- Je splitst de hike van de eerste dag op in twee delen en daarmee maak je er een 3-daagse hike van. De eerste dag kun je dan tot Lago di Antermoia lopen en in de berghut bij het meer overnachten. De tweede dag hike je vanaf het meer naar de Vajolet Towers en slaap je in de Santnerpasshütte. Op die manier verdeel je de kilometers en hoogtemeters gelijkwaardig over de dagen en houd je het leuk voor jezelf.
- Je combineert Lago di Antermoia niet met de Vajolet Towers. Vanuit Vigo di Fassa kun je makkelijk in één dag naar de Vajolet Towers en terug hiken. Of je overnacht (gewoon omdat het leuk is) in de Santnerpasshütte. Op een ander moment kun je vanuit Campitello di Fassa via Val Duròn naar Lago di Antermoia hiken.
Voor ons was het de extra moeite om helemaal naar Lago di Antermoia te hiken - met alle hoogtemeters die daarbij horen - nu niet waard. Wij waren laat in het seizoen (eind september) en het water in het meer staat dan erg laag. Als we in juni of juli waren gegaan, dan was onze ervaring bij Lago di Antermoia misschien heel anders geweest.
Alternatieve hiking route naar de Vajolet Towers
In het hoogseizoen heb je de keuze uit verschillende kabelbanen om je hiking avontuur naar de Vajolet Towers te starten. Vanuit het dorpje Pera di Fassa kun je met de kabelbanen Vajolet I en Vajolet II naar boven. Je begint dan iets dichterbij Rifugio Gardeccia en kort daarmee de totale hike iets in. Het scheelt overigens niet veel hoor. Vanuit het kabelbaanstation Catinaccio / Ciampedie loop je in 40 minuutjes naar Rifugio Gardeccia en vanuit het station Vajolet II is dat ongeveer 25 minuten.
Je kunt de Vajolet Towers ook vanuit de Nigrapas bereiken. Vanaf deze bergpas kun je met de König Laurin kabelbaan naar de Kölner Hutte / Rifugio Fronza. Hike een kwartiertje over trail 550 en dan heb je een keuze: je gaat linksaf de Via Ferrata Passo Santner op of je blijft op trail 550 richting Passo Colonelle. Je komt dan uiteindelijk uit bij Rifugio Vajolet en vanaf daar kun je onze route volgen tot de Vajolet Towers. De laatste optie is een slimme keuze als je nog geen ervaring hebt met via ferrata’s of hiervoor niet de juiste uitrusting bij je hebt.
Alternatieve hiking route naar Lago di Antermoia
Je kunt Lago di Antermoia vanuit de Rosengarten berggroep bereiken of via het groene Val Duron. Als je door Val Duron wil hiken, dan begin je in het dorpje Campitello en volg je trail 532. Je hebt het dan nog steeds over een hike van ruim 9 kilometer tot het meer en behoorlijk wat klimwerk. Als je dit wil inkorten, dan kun je de betaalde shuttlebus naar Rifugio Micheluzzi gebruiken. Vanaf deze berghut is het nog 5,7 kilometer lopen tot Lago di Antermoia.
Overnachten in een berghut: dit moet je weten
Misschien wordt het voor jou ook wel de eerste keer dat je gaat slapen in een berghut. Handig om te weten wat je kunt verwachten dus. Dit zijn enkele aandachtspunten als je gaat slapen in een berghut:
- Reserveer vooraf een kamer/bed, zodat je zeker bent van een plaatsje. Vooral in het hoogseizoen kunnen de kamers van berghutten al ruim van tevoren volgeboekt zijn.
- Informeer of beddengoed aanwezig is of dat je dit zelf mee moet nemen. Bij sommige berghutten in de Rosengarten berggroep moet je bijvoorbeeld zelf een slaapzak meenemen of kun je deze huren tegen bijbetaling.
- Ook een eigen handdoek, slippers en een hoofdlampje mogen niet ontbreken. In veel berghutten moet je je wandelschoenen uit en zijn slippers dus pure noodzaak.
- Het is niet vanzelfsprekend dat er 24/7 stroom beschikbaar is in berghutten en al helemaal niet dat er stopcontacten op je kamer aanwezig zijn. Vraag hier vooraf naar en neem anders een powerbank mee, zodat je je telefoon kunt opladen. Ook een extra accu voor je camera wil je niet vergeten.
- Neem voldoende contant geld mee om je overnachting en eten en drinken te kunnen betalen. In de berghutten is het bereik instabiel of soms gewoon totaal afwezig. Pinbetalingen zijn daardoor een uitdaging. Om moeilijkheden te voorkomen, accepteren veel berghutten alleen contant geld.
Handige tips voor het hiken in de Rosengarten bergen
- Wil je naar Lago di Antermoia, houd er dan rekening mee dat het waterpeil steeds lager komt te staan naarmate het seizoen vordert. Bedenk voor jezelf of het de lange hike waard is of dat je je krachten liever spaart voor een andere toffe hike in de Dolomieten. Ben je juist vroeg in het seizoen in de Dolomieten, dan kan het zijn dat het meer nog bevroren is.
- Kleed je goed aan en bereid je voor op kou, vooral ‘s avonds en ‘s nachts. Op deze hoogten is het in de zon heerlijk warm, maar zodra die eenmaal weg is, koelt het heel snel af. Met kleding in laagjes ben je hier goed op voorbereid.
- Wandelstokken zijn geen overbodige luxe bij deze hike. Veel paden hebben losse steentjes en gruis. In combinatie met de hellingsgraad zorgt dat voor weinig grip. Met wandelstokken heb je meer houvast. Erg fijn in dit soort terrein!
- Het mobiele bereik in de Rosengarten bergen is erg minimaal. Informeer daarom het thuisfront dat je een paar dagen van de radar bent. Het zou vervelend zijn als ze zich zorgen maken, terwijl jij de tijd van je leven hebt.
- Op onze route konden wij enkel bij Rifugio Gardeccia onze waterflessen vullen bij een gratis tappunt. Verder vind je onderweg nergens water. Je kunt wel water kopen bij de berghutten.
- Er zijn veel kabelbanen in de regio en diverse manieren om de Vajolet Towers en Lago di Antermoia te bereiken. Op deze site zie je direct welke kabelbanen open zijn en tot wanneer het seizoen loopt.