Hike naar de Geisleralm voor het iconische Dolomieten uitzicht | Door Puez-Odle Nature Park via de Adolf Munkel Trail
We zijn om half 7 uit ons bed gekomen, hebben €25 parkeergeld betaald en 2 uur gehiked, deels door de regen. Dan staan we bij de bekende Geisleralm en zien we… Niks! We hadden zo uitgekeken naar deze hike en het fantastische uitzicht vanaf de Geisleralm op de Geisler/Odle pieken en nu lijkt deze dag compleet in het water te vallen. Totdat de bergen zichzelf beetje bij beetje laten zien… En ons compleet omverblazen met hun schoonheid. Alles weten over onze hike naar de Geisleralm via de Adolf Munkel Trail? Lees snel verder!
- Geisleralm of Rifugio Odle?
- Via de Adolf Munkel Trail naar de Geisleralm
- Onze dag hiken bij de Geisleralm en over de Adolf Munkel Trail
- Een aanrader in Val di Funes
Geisleralm of Rifugio Odle?
Misschien heb je weleens foto’s voorbij zien komen van de Geisleralm of Rifugio Odle. Lijken die twee plekken niet heel veel op elkaar? Klopt, want het is precies dezelfde plek! In de Dolomieten hebben alle plaatsen, bergen en meren twee namen: een Duitse en een Italiaanse. Om het overzichtelijk te houden denk ik. ;-) Weet dus dat als we het in dit blog hebben over de Geisleralm of Rifugio Odle, dat we het over dezelfde plek hebben.
Via de Adolf Munkel Trail naar de Geisleralm
De Geisleralm is één van de populairste highlights van de Dolomieten. De idyllische berghut, gelegen tussen de groene bossen en weilanden, vormt een schril contrast met de rauwe pieken van de Geisler bergen erachter. Het is simpelweg een prachtig plaatje en een must-see als je naar de Dolomieten gaat.
Zoals meerdere wegen naar Rome leiden, zo leiden ook meerdere trails naar de Geisleralm. De meest bekende route is vanuit Zannes via de Adolf Munkel Trail naar de Geisleralm, omdat je bij de Adolf Munkel Trail vlak langs de imposante bergpieken loopt en hier regelmatig mooi zicht op hebt. Ook wij kozen voor deze hike route.
- Start- en eindpunt: Parkeerterrein in Zannes
- Route: Parkeerterrein in Zannes (1.680 meter) > Dusleralm (1.782 meter) > Geisleralm (1.996 meter) > Adolf Munkel Trail > Parkeerplaats in Zannes
- Afstand: 9,2 kilometer
- Hoogtemeters: 316 meter
- Moeilijkheidsgraad: Makkelijk
- Benodigde tijd: 3 tot 4 uur
Je kunt de route trouwens ook met de klok mee lopen. Het voordeel daarvan is dat je het hoogtepunt (het uitzicht vanaf Rifugio Odle) bewaart voor de tweede helft van de hike. Aan de andere kant heb je de Geisler pieken dan wel in je rug als je vanuit de Adolf Munkel Trail naar Geisleralm loopt en dat is juist één van de mooiste stukken van de hike. Als je tegen de klok in wandelt - zoals wij hebben gedaan - dan kijk je op dit stuk juist recht tegen het natuurgeweld aan. Dat wil je!
Onze dag hiken bij de Geisleralm en over de Adolf Munkel Trail
Wel of niet gaan?
We zijn al een paar dagen in Val di Funes, eigenlijk aan het wachten op goed weer om te kunnen hiken. Helaas laat het heldere weer al een tijdje op zich wachten en dat terwijl de voorzieningen in de regio beperkt zijn. Onze boodschappen voorraad raakt op (en er is alleen een mini kruidenier in de buurt) en een (wild)kampeerplek vinden is niet makkelijk in dit gebied. En eigenlijk kunnen we gewoon niet wachten om de hike naar de Geisleralm te gaan maken!
De weerapps voorspellen dat het in de ochtend nog zonnig wordt bij de Geisleralm en vanaf het begin van de middag dichttrekt en een beetje gaat miezeren. We zetten daarom onze wekker extra vroeg en het eerste wat we doen als we wakker worden is uit het raam kijken. Hoe ziet de lucht eruit? Tot onze teleurstelling is het best bewolkt. We twijfelen… Moeten we vandaag wel gaan hiken? Of wachten en hopen dat het morgen beter weer is? Als er 20 minuten later wat blauwe gaatjes in de bewolking vallen, hakken we de knoop door. We wagen het erop!
Als één van de eersten (om 8 uur ‘s ochtends) arriveren we bij het parkeerterrein in Zannes. Vanaf hier start onze hike vandaag. Het is nog vroeg, het grote parkeerterrein is nog leeg en de koelte van de nacht hangt nog in de lucht. Wij betalen €25 parkeergeld (een auto parkeren kost maar €8, terwijl dat toch echt dezelfde vakken zijn…) en starten iets voor half 9 aan de hike. Zo vroeg zijn we niet vaak!
Door het bos naar Dusleralm
Ons eerste doel van vandaag is Dusleralm. We gaan het bospad in waarbij het bordje aangeeft dat het 40 minuten lopen is tot deze berghut. De eerste 20 minuten is het bospad vrij vlak en zo kunnen we op ons gemak erin komen. Het is nog heerlijk rustig in het bos en behalve geluiden van de natuur horen we niets of niemand. Wel zien we nog erg veel wolken boven ons. Dit hadden de weerapps niet voorspeld!
Maar natuurlijk lopen we door. De laatste 15 minuten voordat we Dusleralm bereiken moeten we wat klimmen, maar allemaal heel goed te doen. Als we bij Dusleralm aankomen, is het nog verlaten en stil. Is het al wel open? We kijken wat rond bij de gezellig aangeklede berghut en dan komt er ineens iemand aanlopen die vraagt of we koffie lusten. Daar zeggen we geen ‘nee’ tegen!
Het duurt even voordat we doorhebben dat we eigenlijk recht naar de bergpieken kijken. Althans, als ze zich niet zouden verschuilen achter een dikke laag wolken. Af en toe krijgen we een heel klein voorproefje van wat er achter dit pak wolken schuil gaat en dat maakt ons alleen maar nieuwsgieriger. Want door dat kleine beetje wat we zien, is nu al duidelijk dat dit geweldige bergen zijn!
We blijven best een tijdje hangen bij Dusleralm om te zien of de wolken willen wegtrekken, maar helaas. Dan maar door naar de volgende plek: Geisleralm. Wie weet hebben we daar meer geluk!
Geisleralm zonder de Geisler bergpieken
Over een klimmend pad door het bos lopen we richting de Geisleralm. We komen bijna niemand tegen. De stilte, de rust en het alleen zijn in de natuur doet ons goed. Zelfs als de lucht boven ons nog grijzer wordt en het begint te miezeren, blijven we hoopvol. We zijn bijna bij dé plek waar het allemaal om gaat vandaag!
Na 40 minuten hiken komen we bij de Geisleralm. Maar zonder de Geisler bergpieken. Het is dat we deze plek kennen van foto’s. Anders had je nooit bedacht dat er enorme bergpieken achter de berghut zouden zijn. We zien er namelijk he-le-maal niks van. De Geisleralm zonder de Geisler bergen. Ai, een teleurstelling.
Het begint harder te regenen en we gaan snel de berghut in voor een warme chocomel. Het is lastig om positief te blijven, maar we houden vol. We doden de tijd in de knusse berghut met een apfelstrüdel en nog maar een drankje en blijven verwachtingsvol naar buiten kijken. De hele tijd verandert er niets. Totdat we na een half uur kleine stukjes berg tevoorschijn zien komen. We trekken onze regenjas aan, rekenen snel af en haasten ons naar buiten. Misschien is dit alles wat we gaan zien vandaag, dus laten we het er maar van nemen.
De foto des foto’s bij Rifugio Odle
Met geduld en hoop kom je blijkbaar toch ergens, want stapje voor stapje worden de Geisler bergtoppen zichtbaar. We maken heel veel foto’s, want je weet op dat moment nooit of dit het beste moment van de dag zal zijn. Steeds onthult een nieuw stukje berg zich en ik moet eerlijk zeggen: het heeft wel iets speciaals op deze manier. Ik had de Geisleralm ook maar wat graag gezien met een blauwe lucht erachter, maar met die laaghangende wolken is het wel veel mysterieuzer en ergens juist indrukwekkend. Je moet wachten en verlangt steeds naar meer en soms wordt dat verlangen beantwoord en dan geniet je met volle teugen van het moment. Het is werkelijk schitterend!
Een ander voordeel van dit weer is dat het nu heel rustig is bij de bekende fotospot. Blijkbaar heeft niet iedereen zin om in de regen het schouwspel van de wolken en bergen te bekijken en dat vinden wij helemaal niet erg. Wij hebben Rifugio Odle zo goed als voor onszelf!
Na een uur lijkt de theateropvoering van de Geisler pieken voorbij. De wolken pakken zich steeds meer samen en het begint ook weer te regenen. We zijn blij met wat we gezien hebben en gaan verder met de hike. De Adolf Munkel Trail moet namelijk nog beginnen!
Wandelen over de Adolf Munkel Trail
We passeren de nabijgelegen Gschnagenhardt Alm en zetten koers richting de puntige bergpieken van het Puez-Odle Nature Park. We lopen over de grasweides richting het bos met daarachter die grijze bergen. Dit is één van de mooiste delen van de hike. Wauw!
Sneller dan we zouden willen lopen we het bos in en gaan we linksaf de Adolf Munkel Trail (trailnummer 35) op. Alhoewel het bos ook erg mooi is, zien we de bergpieken nu alleen nog maar op een paar open plekken. Daar hadden we nog lang geen genoeg van.
Het is inmiddels einde ochtend en het is inmiddels een stuk drukker op de wandelpaden. Vooral op de Adolf Munkel Trail komen we veel groepjes wandelaars tegen die in de richting van de Geisleralm lopen. Het rustgevend hiken in het bos zoals eerder vandaag is er niet meer bij. Jammer, maar we lopen nu wel vlak langs de bergen waar het allemaal om te doen is en dat maakt dit gemis meer dan goed.
Het weer blijft wel erg wisselvallig. Het ene moment zien we de bergen best goed en het andere moment zijn ze totaal verdwenen. Regelmatig komt er een regenbui voorbij. Het is duidelijk niet de allerbeste dag om deze hike te doen, maar het is nou eenmaal wat het is.
Als we een paar kilometer over de Adolf Munkel Trail hebben gelopen en bij een open plek zien dat de bergen nu bijna helemaal zichtbaar zijn, twijfelen we. Zullen we nog snel terug lopen naar de Geisleralm? We zien dat er een kortere trail naar de Geisleralm gaat en deze maar 1 kilometer is. Ach, we hebben alle tijd, dus waarom niet? En zo staan we even later voor de tweede keer die dag bij de Geisleralm. Had ik al gezegd dat deze locatie het hoogtepunt is? ;-)
Toch was het die tweede keer minder speciaal voor ons dan de eerste keer. Ook al waren de bergen nu beter te zien, het was ook veel drukker en het wemelt van de Instagrammers die de perfecte foto van zichzelf met Rifugio Odle willen maken. Doe ons dan toch maar het mysterie, de kracht en de eenzaamheid bij de Geisler pieken. Die paar druppels nemen we dan voor lief.
Een shortcut naar het parkeerterrein
We houden het dit keer niet zo lang vol bij de Geisleralm en wandelen al vrij snel weer terug naar de plek waar we net de Adolf Munkel Trail verlaten hebben. We genieten nog altijd van het landschap. Tegelijkertijd blijft het regenen en vinden we het een paar kilometer later eigenlijk wel mooi geweest. We kiezen ervoor om iets eerder dan gepland de Adolf Munkel Trail te verlaten en lopen via Glatsch Alm terug naar de parkeerplaats. Dit laatste deel van de hike moeten we nog een paar honderd meter afdalen, maar over het brede, niet al te steile grindpad gaat dat eigenlijk heel soepel.
We kijken nog een paar keer om naar de fantastische bergpieken achter ons en zijn al met al toch blij dat we vandaag zijn gaan hiken. Het weer was misschien niet perfect, maar het had zeker iets!
Een aanrader in Val di Funes
Eén ding is ons heel duidelijk geworden: weer of geen weer, de hike naar de Geisleralm via de Adolf Munkel Trail is een must-do! Je hebt geen stralend weer nodig, als je maar iets van de Geisler pieken ziet is het al fantastisch mooi.
Vanuit Val di Funes kun je makkelijk zelf naar het parkeerterrein in Zannes rijden en vanaf daar je hike starten. Je kunt kiezen voor een kortere hike en rechtstreeks naar de Geisleralm lopen of juist een flinke ronde maken over de verschillende trails die dit gebied rijk is. De trails naar Dusleralm en Geisleralm en de Adolf Munkel Trail zijn heel toegankelijk, ook als je niet zo vaak wandelt in de bergen. Je klimt en daalt weliswaar een beetje, maar de paden zijn niet steil en niet technisch. Elke wandelaar kan de Geisler bergpieken komen bewonderen. En dat zou ik dan ook zeker doen als je naar de Dolomieten gaat!